بسم الله الرحمن الرحیم
با توکل به خداوند متعال
و توسل به غیرت قمرالعشیرة ابالفضل العباس علیه السلام
قربة الی الله

 آغاز تبلیغات دو طرح عظیم و سراسری
 + ساعتِ نجات
 + و چله عظیم قرن

 هر کس معتقده نجاتی نیست جز با رسیدن به منجی عالم بشریت، بسم‌الله
از دل و جون مایه بزاریم برا تبلیغ
اگه هر کی به اندازه خودش فقط یه قدم برداره کار براحتی به سرانجام میرسه.

یا کاشف الکرب عن وجه الحسین
یا کاشف الکرب عن وجه الحسین
یا کاشف الکرب عن وجه الحسین

 شیعیان گرفتاران و هیچ راه نجاتی نیست جز اینکه
همه باهم و خیلی سریع آماده بشیم برا یه فرج خواهی گسترده

16:05:39 2020-03-29 

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج

قرآن به داستان ذوالقرنین توجه داشته و همواره این داستان محل بحث و گفت و گوی قرآن پژوهان بوده است. 
اما براستی ذوالقرنین کیست؟ آیا او همان کورش کبیر تاریخ ایران زمین نیست؟ 
سرگذشت عجیب ذوالقرنین در تفاسیر 
آیت الله مکارم شیرازی و جمعی از علمای معزز اسلام در تفسیر این آیات می نویسند: 
در آغاز بحث درباره اصحاب کهف گفتیم که گروهی از قریش به این فکر افتادند که پیامبر اسلام را به اصطلاح آزمایش کنند، پس از مشاوره با یهود مدینه سه مساله طرح کردند: یکی، تاریخچه اصحاب کهف، دیگر مساله روح و سوم سرگذشت ذوالقرنین که پاسخ مساله روح در سوره اسراء آمده، و پاسخ دو سوآل دیگر در همین سوره کهف. 
اکنون نوبت داستان ذوالقرنین است. 
1- نخستین آیه می گوید:« از تو درباره ذوالقرنین سوآل می کنند.» ( ویسئولونک عن ذی القرنین) 
« بگو به زودی گوشه ای از سرگذشت او را برای شما بازگو می کنم» ( قل ساتلوا علیکم منه ذکرا) تعبیر به « ساتلوا» با توجه به این که « سین» معمولا برای آینده نزدیک است، در حالی که در این مورد پیامبر(ص) بلافاصله از ذوالقرنین سخن می گوید، ممکن است برای رعایت ادب در سخن بوده باشد، ادبی که آمیخته به ترک عجله و شتاب زدگی است، ادبی که مفهومش دریافت سخن از خدا و سپس بیان برای مردم است. 
آغاز این آیه نشان می دهد که داستان ذوالقرنین در میان مردم مطرح بوده، منتها اختلافات یا ابهاماتی آن را فرا گرفته بود، به همین دلیل از پیامبر(ص) توضیحات لازم را در این زمینه خواستند. 
2- آیه سپس اضافه می کند« ما در روی زمنی او را تمکین دادیم» ( قدرت و ثبات و نیرو و حکومت بخشیدیم)( انا مکنا له فی الارض). 
« و اسباب هر چیز را در اختیارش نهادیم» ( و آتیناه من کل شی سببا) گرچه بعضی از مفسران خواسته اند مفهوم «سبب» را که در اصل به معنی طنابی است که به وسیله آن از درختان نخل بالا می روند و سپس به هر گونه وسیله اطلاق شده ـ در مفهوم خاصی محدود کنند، ولی پیدا است که آیه کاملا مطلق است و مفهوم وسیعی دارد و نشان می دهد که خداوند اسباب وصول به هر چیزی را در اختیار ذوالقرنین گذارده بود: عقل و درایت کافی، مدیریت صحیح، قدرت و قوت، لشکر و نیروی انسانی و امکانات مادی، خلاصه آن چه از وسائل معنوی و مادی برای پیشرفت و رسیدن به هدف ها لازم بود و در اختیار او نهادیم. 
3- « و او هم از این وسائل استفاده کرد» ( فاتبع سببا) 
4- « تا به غروبگاه آفتاب رسید» ( حتی اذا بلغ مغرب الشمس). 
5-« در آن جا احساس کرد که خورشید در چشمه یا دریای تیره و گل آلودی فرو می رود»( وجدها تغرب فی عین حمئه) 
6-« و در آنجا گروهی از انسان ها را یافت»( که مجموعه ای از انسان های نیک و بد بودند) ( و وجد عندها قوما). 
7-« به ذوالقرنین گفتیم: آیا می خواهی آنها را مجازات کنی و یا طریقه نیکویی را در میان آنها انتخاب نمایی» ( قلنا یا ذوالقرنین اما ان تعذب و اما ان تتخذ فیها حسنا) 
بعضی از مفسران از تعبیر «قلنا» ( ما به ذوالقرنین گفتیم) می خواهند نبوت او را استفاده کنند، ولی این احتمالی نیز وجود دارد که منظور از این جمله الهام قلبی باشد که در مورد غیر پیامبران نیز وجود داشته، اما نمی توان انکار کرد که این تعبیر بیشتر نبوت را در نظر انسان مجسم می کند. 
8- ذوالقرنین« گفت اما کسانی که ستم کرده اند، آنها را مجازات خواهیم کرد.» ( قال اما من ظلم فسوف نعذبه). 
9- « سپس به سوی پروردگارش باز می گردد و خداوند او را عذاب شدیدی خواهد نمود» ( ثم یرد الی ربه فیعذبه عذابا نکرا.) 
این ظالمان و ستمگران، هم مجازات این دنیا را می چشند و هم عذاب آخرت را . . . 
10-« و همچنان به راه خود ادامه داد تا به خاستگاه خورشید رسید.» ( حتی اذا بلغ مطلع الشمس). 
« در آن جا مشاهده کرد که خورشید بر جمعیتی طلوع می کند که جز آفتاب برای آنها پوششی قرار نداده بودیم.»( و جدها تطلع علی قوم لم نجعل لهم من دونها سترا). 
این جمعیت در مرحله ای بسیار پایین از زندگی انسانی بودند، تا آن جا که برهنه زندگی می کردند، و یا پوشش بسیار کمی که بدن آنها را از آفتاب نمی پوشانید، داشتند. 
بعضی از مفسران این احتمال را نیز بعید نداسته اند که آنها خانه و مسکنی نداشتند، تا آنها را از تابش آفتاب بپوشاند. 
احتمال دیگری که در تفسیر این جمله گفته اند، این است که سرزمین آنها یک بیابان فاقد کوه و درخت و پناهگاه بود، و چیزی که آنها را از آفتاب بپوشاند و سایه دهد، در آن بیابان وجود نداشت. 
11- آری« این چنین بود که کار ذوالقرنین، و ما به خوبی می دانیم او چه امکاناتی برای ( پیشبرد اهداف خود) در اختیار داشت»( کذلک و قد احطنا بما لدیه خبرا). 
بعضی از مفسران این احتمال را در تفسیر آیه داده اند که جمله فوق اشاره ای است به هدایت الهی نسبت به ذوالقرنین در برنامه ها و تلاش هایش. 
12- «(باز) از اسباب مهمی( که در اختیار داشت) استفاده کرد.» 
13- «( و همچنان به راه خود ادامه داد) تا به میان دو کوه رسید، و در آنجا گروهی غیر از آن دو را یافت که هیچ سخنی را نمی فهمیدند!» 
14- «( آن گروه به او) گفتند: ای ذوالقرنین یاجوج و ماجوج در این سرزمین فساد می کنند: آیا ممکن است ما هزینه ای برای تو قرار دهیم که میان ما و آنها سدی ایجاد کنی؟» 
15- «(ذوالقرنین) گفت: آن چه را خدا در اختیار من گذارده، بهتر است( از آن چه شما پیشنهاد می کنید) مرا با نیرویی یاری کنید، تا میان شما و آنها سد محکمی ایجاد کنم.» 
« قطعات بزرگ آهن برای من بیاورید( و آنها را به روی هم چیند) تا کاملا میان دو کوه را پوشانید. سپس گفت:( آتش در اطراف آن بیفروزید) و در آتش بدمید،( آنها دمیدند) تا قطعات آهن را سرخ گداخته کرد، گفت( اکنون) مس ذوب شده برای من بیاورید تا به روی آن بریزیم.» 
«( سرانجام آن چنان سد نیرومندی ساخت) که آنها قادر نبودند از آن بالا روند و نمی توانستند نقبی در آن ایجاد کنند.» 
« گفت این از زحمت پرودگار من است، اما هنگامی که وعده پروردگاران فرا رسد، آن را در هم می کوبد و وعده پروردگارم حق است.» . . . 
16- سرانجام این سد به قدری نیرومند و مستحکم شد که « آن گروه مفسد، قادر نبودند از آن بالا بروند، و نه قادر بودند در آن نقبی ایجاد کنند»( فما اسطاعوان یظهروه ما استطاعوا له نقبا). 
در این جا ذوالقرنین با این که کار بسیار مهمی انجام داده بود، و طبق روش مستکبران می بایست به آنها مباهات کند و برخود ببالد، و یا متنی بر سر آن گروه بگذارد، اما چون فرد خدا بود، با نهایت ادب چنین« اظهار داشت که این از رحمت پرورگار من است»( قال هذا رحمه من ربی). 
اگر علم و آگاهی دارم و به وسیله آن می توانم چنین گامی مهمی بردارم، از ناحیه خدا است، واگر قدرت و نفوذ سخن دارم، آن هم از ناحیه او است. 
و اگر چنین مصالحی در اختیار من قرار گرفت، آن هم از برکت رحمت واسعه پروردگار است، من چیزی از خود ندارم که بر خویشتن ببالم و کار مهمی نکرده ام که بر گردن بندگان خدا منت گذارم! 
سپس این جمله را اضافه کرد: که گمان نکنید این یک سد جاودانی و ابدی است، نه« هنگام یکه فرمان پروردگارم فرا رسد آن را در هم می کوبد، و به یک سرزمین صاف و هموار مبدل می سازد»!( فاذا جاء وعد ربی جعله دکاء). 
« و این وعده پرودگار من حق است»( و کان وعد ربی حقا). 
ذوالقرنین در این گفتارش به مساله فنای دنیا و در هم ریختن سازمان آن در آستانه رستاخیز اشاره می کند. 
اما بعضی از مفسران، وعده خدا را اشاره به پیشرفت های علمی بشر می دانند که با آن دیگر سد غیر قابل عبور مفهومی ندارد، وسائل هوایی، همچون هواپیماها، هلی کوپترها و مانند آن تمام این موانع را بر می دارد. 
ذوالقرنین که بود؟ 
در این که ذوالقرنین که در قرآن مجید آمده از نظر تاریخی چه کسی بوده است، نظرات مختلفی در این زمینه ابراز شده که مهم ترین آنها سه نظریه است. 
*اول: بعضی معتقدند او کسی جز« اسکندر مقدونی» نیست، لذا بعضی او را به نام اسکندر ذوالقرنین می خوانند، و معتقدند که او بعد از مرگ پدرش بر کشورهای روم و مغرب و مصر تسلط یافت، و شهر اسکندریه را بنا نمود، سپس شام و بیت المقدس را در زیر سیطره خود گرفت، و از آنجا به ارمنستان رفت، عراق و ایران را فتح کرد، سپس قصد « هند» و « چین» نمود و از آنجا به خراسان بازگشت. شهرهای فراوانی بنا نهاد، و به عراق آمد و بعد از آن در « شهر زور» بیمار شد و از دنیا رفت، و به گفته بعضی، بیش از 36 سال عمر نکرد، جسد او را به اسکندریه بردند در آن جا دفن نمودند. 
*دوم: جمعی از مورخین معتقدند؛ ذوالقرنین یکی از پادشاهان« یمن» بوده( پادشاهان یمن بنام «تبع» خوانده می شدند که جمع آن« تبابعه» است). 
از جمله« اصمعی» در تاریخ عرب قبل از اسلام و « ابن هشام» در تاریخ معروف خود به نام« سیره» و « ابوریحان بیرونی» در« الآثار الباقیه» را می توان نام برد که از این نظریه دفاع کرده اند. حتی در اشعار « حمیری ها» ( که از اقوام یمن بودند) و بعضی از شعرای جاهلیت اشعاری دیده می شود که در آنها افتخار به وجود « ذوالقرنین» کرده اند. 
طبق این فرضیه، سدی را که ذوالقرنین ساخته، همان سد معروف « مارب» است. 
*سوم: سومین نظریه که ضمنا جدیدترین آنها محسوب می شود، همانست که دانشمند معروف اسلامی « ابوالکلام آزاد» که روزی وزیر فرهنگ کشور هند بود، در کتاب محققانه ای که در این زمینه نگاشته است آمده است. 
طبق این نظریه ذوالقرنین همان« کورش کبیر» پادشاه هخامنشی است. از آنجا که نظریه اول و دوم هیچ مدرک قابل ملاحظه تاریخی ندارد و از آن گذشته، نه اسکندر مقدونی دارای صفاتی است که قرآن برای ذوالقرنین شمرده و نه هیچ یک از پادشاهان یمن. 
به علاوه« اسکندر مقدونی» سد معروفی نساخته، اما «سد مارب» در « یمن» سدی است که هیچ یک از صفاتی که قرآن برای سد ذوالقرنین ذکر کرده است، تطبیق نمی کند، زیرا سد ذوالقرنین طبق گفته قرآن از آهن و مس ساخته شده بود، و برای جلوگیری از هجوم اقوام وحشی بوده، در حالی که سد مارب از مصالح معمولی، و به منظور جمع آوری آب و جلوگیری از طغیان سیلاب ها ساخته شده که شرح آن را قرآن در سوره « سبا» بیان کرده است. 
به همین دلیل بحث را بیشتر روی نظریه سوم متمرکز می کنیم، و در این جا لازم می دانیم به چند امر دقیقا توجه شود: 
*الف: نخستین مطلبی که در این جا جلب توجه می کند این است که « ذوالقرنین» (صاحب دو قرن) چرا به این نام نامیده شده است؟ 
بعضی معتقدند این نام گذاری به خاطر آن است که او به شرق و غرب عالم رسید که عرب از آن تعبیر به قرنی الشمس( دو شاخ آفتاب) می کند. 
بعضی دیگر معتقدند که این نام به خاطر این بود که دو قرن زندگی یا حکومت کرد، و در این که مقدار چه اندازه است، نیز نظرات متفاوتی دارند. 
بعضی می گویند در دو طرف سر او برآمدگی مخصوصی بود و به خاطر آن به ذوالقرنین معروف شد. 
و بالاخره بعضی بر این عقیده اند که تاج مخصوص او دارای دو شاخک بود. و عقاید دیگری که نقل همه آنها به طول می انجامد، و چنان که خواهیم دید مبتکر نظریه سوم یعنی« ابوالکلام آزاد» از این لقب، استفاده فراوانی برای اثبات نظریه خود کرده است. 
ب: از قرآن مجید به خوبی استفاده می شود که ذوالقرنین دارای صفات ممتازی بود: ـ خداوند اسباب پیروزی ها را در اختیار او قرار داد. 
ـ او سه لشکر کشی مهم داشت:نخست به غرب، سپس به شرق، و سرانجام به منطقه ای که در آنجا یک تنگه کوهستانی وجود داشته، و در هر یک از این سفرها با اقوامی برخورد کرد که شرح صفات آنها در تفسیر آیات گذشت. 
ـ او مرد مومن و موحد و مهربانی بود، و از طریق عدل و داد منحرف نمی شد، و به همین جهت مشمول لطف خاص پروردگار بود. او یار نیکوکاران و دشمن ظالمان و ستمگران بود، و به مال و ثروت دنیا علاقه ای نداشت. 
ـ او هم به خدا ایمان داشت و هم به روز رستاخیز. 
ـ او سازنده یکی از مهمترین و نیرومند ترین سدها است، سدی که در آن به جای آجر و سنگ از آهن و مس استفاده شد.( و اگر مصالح دیگر در ساختمان آن نیز به کار رفته باشد، تحت الشعاع این فلزات ود) و هدف او از ساختن این سد کمک به گروهی مستضعف در مقابل ظلم و ستم قوم یاجوج و ماجوج بوده است. 
ـ او کسی بوده که قبل از نزول قرآن، نامش در میان جمعی از مردم شهرت داشت، و لذا قریش یا یهود از پیغمبر(ص) درباره آن سوال کردند، چنان که قرآن می گوید: یسئلونک عن ذی القرنین:« از تو درباره ذوالقرنین سوال می کنند.» 
اما از قرآن چیزی که صریحا دلالت کند، او پیامبر بوده استفاده نمی شود، هر چند تعبیراتی در قرآن هست که اشعار به این معنی دارد، چنان که در تفسیر آیات سابق گذشت. 
از بسیاری از روایت اسلامی که از پیامبر(ص) و ائمه بیت(ع) نقل شده نیز می خوانیم:« او پیامبر نبود، بلکه بنده صالحی بود.» 
ج: اساس قول سوم( ذوالقرنین کورش کبیر بوده است) به طور بسیار فشرده بر دو اصل استوار است: 
نخست این که: سو آل کنندگان درباره این مطلب از پیامبر اسلام (ص) طبق روایاتی که در شان نزول آیات نازل شده است، یهود بوده اند، و یا قریش به تحریک یهود، بنابراین باید ریشه این مطلب را در کتب یهود پیدا کرد. 
از میان کتب معروف یهود، به کتاب دانیال، فصل هشتم باز می گردیم، در آن جا چنین می خوانیم: 
« در سال سلطنت بل شصر، به من که دانیالم، رویایی مرئی شد. بعد از رویارویی که اولا به من مرئی شده بود، و در رویا دیدم، و هنگام چنین شد که من در قصر « شوشان» که در کشور « ایلام است، بودم و در خواب دیدم که نزد نهر « اولای» هستم و چشمان خود را بر داشت نگریستم و اینکه قوچی در برابر نهر بایستاد و صاحب دو شاخ بود، و شاخ هایش بلند . . . و آن قوچ را به سمت« مغربی» و « شمالی» و « جنوبی» شاخ زنان دیدم و هیچ حیوانی در مقابلش مقاومت نتوانست کرد، و از این که احدی نبود که از دستش رهایی بدهد لهذا موافق رای خود عمل می نمود و بزرگ می شد. . . . » 
پس از آن در همین کتاب از « دانیال» چنین نقل شده:« جبرئیل بر او آشکار گشت و خوابش را چنین تعبیر نمود: 
قوچ صاحب دو شاخ که دیدی، ملوک مدائن و فارس است( یا ملوک ماد و فارس است). 
یهود از بشارت رویای دانیال چنین دریافتند که دوران اسارت آنها با قیام یکی از پادشاهان ماد فارس، و پیروز شدنش بر شاهان بابل، پایان می گیرد، و از چنگال بابلیان آزاد خواهند شد. 
چیزی نگذشت که « کورش» در صحنه حکومت ایران ظاهر شد و کشور ماد و فارس را یکی ساخت، و سلطنتی بزرگ از آن پدید آورد، و همان گونه که رویای دانیال گفته بود که آن قوچ شاخ هایش را به غرب و شرق و جنوب می زند، کورش نیز در هر سه جهت فتوحات بزرگی انجام داد. 
یهود را آزاد ساخت و اجازه بازگشت به فلسطین به آنها داد. 
جالب این که در تورات در کتاب« اشعیا» فصل شماره 28/، چنین می خوانیم:« آن گاه در خصوص کورش می فرماید که شبان من اوست، و در تمامی کارها مشیتم را به اتمام رسانده به « اورشلیم» خواهد گفت که بنا کرده خواهی شد». 
این جمله نیز قابل توجه است که در بعضی از تعبیرات تورات، از کورش تعبیر به عقاب مشرق، و مرد تدبیر که از مکان دور خوانده خواهد شد آمده است.( کتاب اشعیا، فصل 46، شماره 11/» 
دوم: این که در قرن نوزدهم میلادی در نزدیکی استخر، در کنار نهر« مرغاب» مجسمه ای از کورش کشف شد که تقریبا به قامت یک انسان است، و کورش را در صورتی نشان می دهد که دوبال همانند بال عقاب از دو جانبش گشوده شد، و تاجی به سردارد که دو شاخ همانند شاخ های قوچ در آن دیده می شود. 
این مجسمه که نمونه بسیار پر ارزشی از فن حجاری قدیم است، آن چنان جلب توجه دانشمندان را نمود که گروهی از دانشمندان آلمانی فقط برای تماشای آن به ایران سفر کردند. 
از تطبیق مندرجات تورات با مشخصات این مجسمه این احتمال در نظر این دانشمند کاملا قوت گرفت که نامیدن « کورش» به « ذوالقرنین»( صاحب دو شاخ) از چه ریشه ای مایه می گرفت، و همچنین چرا مجسمه سنگی کورش دارای بال هایی همچون بال عقاب است، و به این ترتیب بر گروهی از دانشمندان مسلم شد که شخصیت تاریخی ذوالقرنین از این طریق کاملا آشکار شده است. 
آن چه این نظریه را تایید می کند، اوصاف اخلاقی است که در تاریخ برای کوروش نوشته اند. 
هرودوت مورخ یونانی می نویسد:« کورش» فرمان داد تا سپاهیانش جز به روی جنگجویان شمشیر نکشند، و هر سرباز دشمن که نیزه خود را خم کند، او را نکشند، و لشکر کورش فرمان او را اطاعت کردند، به طوری که توده ملت، مصائب جنگ را احساس نکردند. 
و نیز « هر دوت» درباره او می نویسد: کورش پادشاهی کریم و سخی و بسیار ملایم و مهربان بود، مانند دیگر پادشاهان به اندوختن مال حرص نداشت، بلکه نسبت به کرم و عطا حریص بود، ستم زدگان را از عدل و داد برخوردار می ساخت و هر چه را متضمن خیر بیشتر بود، دوست می داشت. 
و نیز مورخ دیگر « ذی نوفن» می نویسد: کورش پادشاه عاقل و مهربان بود و بزرگی ملوک با فضائل حکماء در او جمع بود، همتی فائق، وجودی غالب داشت، شعارش خدمت انسانیت و خوی او بذل عدالت، بود و تواضع و سماجت در وجود او جای کبر و عجب را گرفته بود. 
جالب این که مورخان که کورش را این چنین توصیف کرده اند، از تاریخ نویسان بیگانه بودند، نه از قوم یا ابناء وطن او، بلکه اهل یونان بودند و می دانیم مردم یونان به نظر دوستی به کورش نگاه نمی کردند، زیرا با فتح « لیدیا» به دست کورش، شکست بزرگی برای ملت یونان فراهم گشت. 
طرفداران آن عقیده می گویند: اوصاف مذکور در قرآن مجید درباره ذوالقرنین با اوصاف کورش تطبیق می کند. 
از همه گذشته کورش سفرهایی به شرق غرب و شمال انجام داد که در تاریخ زندگانیش به طور مشروح آمده است، و با سفرهای سه گانه که در قرآن ذکر شده قابل انطباق می باشد: 
نخستین لشکر کشی کورش به کشور « لیدیا» که در قمست شمال آسیای صغیر قرار داشت، صورت گرفت، و این کشور نسبت به مرکز حکومت کورش جنبه غربی داشت. 
هرگاه نقشه ساحل غربی آسیای صغیر را جلوی روی خود بگذاریم خواهیم دید که قسمت اعظم ساحل در خلیجک های کوچک غرق می شود، مخصوصا در نزدیکی « ازمیر» که خلیج صورت چشمه ای به خود می گیرد. 
قرآن می گوید ذوالقرنین در سفر غربی اش احساس کرد خورشید در چشمه گل آلودی فرو می رود. 
این صحنه همان صحنه بود که کورش به هنگام فرو رفتن قرص آفتاب(در نظر بیننده) در خلیجک های ساحلی مشاهده کرد. 
لشکر کشی دوم کورش به جانب شرق بود، چنان که « هردوت » می گوید: این هجوم شرقی کوروش بعد از فتح « لیدیا» صورت گرفت، مخصوصا طغیان بعضی از قبائل وحشی بیابانی کورش را به این حمله واداشت. 
تعبیر قرآن« حتی اذا بلغ الشمس وجدها تطلع علی قوم لم نجعل لهم من دونها سترا» اشاره به سفر کورش به منتهای شرق است که مشاهد کرد خورشید بر قومی طلوع می کند که در برابر تابش آن سایبانی ندارند. اشاره به اینکه آن قوم بیابان گرد و صحرا نورد بودند. 
کورش لشکر کشی سومی داشت که به سوی شمال، به طرف کوه های قفقاز بود، تا به تنگه میان دو کوه رسید، و برای جلوگیری از هجوم اقوام وحشی با درخواست مردمی که در آن جا بودند در برابر تنگه، سد محکمی بنا کرد. 
این تنگه در عصر حاضر تنگه « داریال» نامیده می شود که در نقشه های موجود میان« ولادی کیو کز» و « تفلیس» نشان داده می شود، در همان جا که تاکنون دیوار آهنی موجود است، این دیوار همان سدی است که کورش بنا نموده، زیرا اوصافی که قرآن درباره سد ذوالقرنین بیان کرده کاملا بر آن تطبیق می کند. 
این بود خلاصه آن چه در تقویت نظریه سوم بیان شده است. 
سوم: سد ذوالقرنین کجاست؟ 
گرچه بعضی میل دارند این سد را با دیوار معروف چین که هم اکنون برپاست و صدها کیلومتر ادامه دارد منطبق بدانند، ولی روشن است که دیوار چین نه از آهن و مس ساخته شده، و نه در یک تنگه باریک کوهستانی است، بلکه دیواری است که از مصالح معمولی بنا گردیده، و همان گونه که گفتیم صدها کیلومتر طول آن است و اکنون نیز موجود است. 
بعضی دیگر اصرار دارند که این همان سد« مارب» در سرزمین یمن می باشد، در حالی که سد مارت گرچه در یک تنگه کوهستانی بنا شده، ولی برای جلوگیری از سیلاب و به منظور ذخیره آب بوده، و ساختمانش از آهن و مس نیست. 
ولی طبق گواهی دانشمندان ـ همان گونه که در بالا نیز اشاره کردیم، در سرزمین قفقاز میان دریای خزر و دریای سیاه ـ سلسله کوه هایی است همچون یک دیوار که شمال را از جنوب جدا می کند، تنها تنگه ای که در میان این کوه ها دیوار مانند وجود دارد، تنگه « داریال» معروف است، و همان جا تاکنون دیوار آهنین باستانی به چشم می خورد، به همین جهت بسیاری معتقدند که سد ذوالقرنین همین سد است. جالب این که در آن نزدیکی نهری است بنام « سائرس» که به معنی« کورش» است.( یونانیان کورش را سائرس می نامیدند.) 
در آثار باستانی ارمنی از این دیوار به نام « بهاگ گورایی» یاد شده و معنی این کلمه « تنگه کورش» یا « معبر کورش» است و این سند نشان می دهد که بانی این سد او بوده است. 

ای عزیز مصطفی،ای پسر فاطمه زهرا،ای شهید کربلا،ای خون خدا!

بازهمه پرچم عزای تو را افراشته ایم و در سوگ تو سیه پوشیم. این پرچم عزا و لباس مشکی،ما را به یاد کربلا و عاشورا می اندازد،به یاد حماسه و شهادت،به یاد عدالت و شجاعت به یاد خدا و رسول،به یاد مدینه و کوفه و کربلا ،به یاد نماز و نیایش و اشک و ساده و قرآن و جهاد و امر به معروف و نهی از منکر و تولی و تبری.

تو برای تشنگان حقیقت،سیراب کنده جان و الهام بخش ایمانی ای حسین مظلوم!

هنوز هم در جان ما علقمه عطش جار ی است و ما تشنه فراتیم.

سینه های ما تکیه ای قدیمی است که با کتیبه های اشعار محتشم سیه پوش است در آن با کلید((یا حسین)) باز می شود و زمین با اشک و مژگان چشم،آه و جارو می شود.ما دل های خود را وقف تو کرده ایم،یا حسین!تو خودت این وقف نامه را امضاء کرده ای.

راه تو، همیشه چاره ساز است حسین(ع)                    خاک حرمت،مهر نماز است حسین(ع)

از خون تو شیعه سر افراز است حسین(ع)                      ای خون تو دشنه بر گلوگاه ستم

********************

شب، حادثه ای ز درد پنهان است حسین(ع)               مه بارقه ای است در شبستان حسین(ع)

خورشید برآید از گریبان حسین(ع)                             هر صبح، زدامن افق ، خون آلود

********************

  در سینه عاشقان، پیام است حسین(ع)                           همواره تجسم قیام است حسین(ع)

دل چسب ترین شعر کلام است حسین(ع)                         در دفتر شعر ما ردیف است هنوز

 
امام صادق (ع):
بَکَتِ السَّماءُ عَلَی الحُسَینِ أربَعینَ یَوْماً بِالدَّمِ.
آسمان چهل روز بر حسین (عليه السلام)، خون گریست.

اینم چندتا دیگه:

. آیا می‌دانستید که در تایوان بشقاب‌های گندمی درست می‌شود وافراد بعد از خوردن غذا بشقاب‌هایشان را هم می‌خورند.

. آیا می‌دانستید که گوش و بینی درتمام طول عمر انسان در حال رشد می‌باشند و بزرگتر می‌شوند.

. آیا می‌دانستید که آب دریا بهترین ماسک زیبایی پوست می‌باشد.

. آیا می‌دانستید که اولین مردمانی که نخ را کشف کردند وموفق به ریسیدن آن شدند ایرانیان بودند.

. آیا می‌دانستید که بزرگترین دریای دنیا دریای مدیترانه است و عمیق‌ترین نقطه آن به ۴۳۳۰متر می‌رسد.

. آیا می‌دانستید که فقط پشه ماده نیش می‌زند و از پروتین خون مکیده شده جهت تخم گذاری استفاده می‌کند.

. آیا می‌دانستید که هر چشم مگس دارای ۱۰ هزار عدسی است.

. آیا می‌دانستید مقاومت موش صحرایی در برابر بی‌آبی بیشتر از شتر است.

. آیا می‌دانستید جمعیت میمون‌های هند بالغ بر ۵۰ میلیون است.

. آیا می‌دانستید یک نوع وزغ وجود دارد که در بدن خود سم کافی برای کشتن ۲۲۰۰ انسان در اختیار دارد.

. آیا می‌دانستید ۳۵۰ هزار نوع کفشدوزک در جهان وجود دارد.

. آیا می‌دانستید نوشابه‌های زرد رنگ، زیانبارتر از نوشابه‌های سیاه رنگ هستند.

. آیا می‌دانستید شش چپ، اندکی از شش راست کوچکتر است تا فضای کافی برای قرارگیری قلب فراهم آید.

. آیا می‌دانستید تعداد سلولهای گیرنده بویایی در سگهای معمولی، یک میلیارد و در سگهای شکاری،۴ میلیارد عدد است

. آیا می‌دانستید رشد کودک در بهار بیشتر است.

ـ جویدن آدامس هنگام خرد کردن پیاز مانع از اشک ریزی شما می شود.

ـ اثر لب و زبان هر کس همانند اثر انگشت آن منحصر به فرد است.

ـ رشد کودک در بهار بیشتر است.
 
ـ ۸ دقیقه و ۱۷ ثانیه طول می کشد تا نور خورشید به زمین برسد.

ـ ظروف پلاستیکی تقریباً ۵۰۰۰۰سال در برابر تجزیه مقاومند.

ـ تنها قسمتی از بدن که خون ندارد قرنیه چشم است.

ـ شترمرغ در ۳ دقیقه ۹۵ لیتر آب می خورد.

ـ حس بویایی مورچه با حس بویایی سگ برابری می کند.

ـ کرم های ابریشم در ۵۶ روز ۸۶ برابر خود غذا می خورند.

ـ زمان بارداری فیل به دو سال می رسد.

ـ در یک سانتی متری پوست شما ۱۲ متر عصب و ۴ متر رگ و مویرگ است.

ـ شدیدترین نعره ها متعلق به وال ها است که برابر با صدای موتور جت است.

ـ وقتی یک نوزاد در حال گریه است با صدای ش....ش.... شما آرام می شود به این دلیل که صدای آبی که اطراف نوزاد در شکم مادر است را برایش تداعی می کند، در ضمن این یکی ازدلایلی است که چرا صدای ساحل دریا به انسان آرامش می دهد.

ـ دلفین ها همانند گرگ ها هنگان خواب چشم هایشان را باز می گذارند.

ـ با نگاه کردن به گوش حیوانات می توانیم به تخم گذار بودن یا بچه زا بودن آنها پی ببریم. بدین صورت که تخم گذاران گوششان ناپیدا و بچه زایان گوششان نمایان است، تنها یک اسثتنا وجود دارد آن هم نوعی افعی است که بچه زاست اما گوشش دقیق پیدا نیست.

ـ بیشتر سردردهای معمولی از کم نوشیدن آب است.

ـ انسان امروزی به طور متوسط ۶ سال از عمر خود را تلویزیون نگاه می کند و ۶ سال را صرف غذا خوردن می کند و یک سوم را می خوابد.

ـ موش دو پای آفریقایی از میدان دید ۳۶۰ درجه برخوردار است.

ـ مغز انسان تنها ۲ درصد از وزن انسان را تشکیل می دهد ولی ۲۵ درصد اکسیژن دریافتی بدن را به تنهایی مصرف می کند.

- سرعت عطسه یك انسان برابر است با 160 كیلومتر در ساعت

- آب دریا بهترین ماسك صورت است !

- چشم انسان معادل یك دوربین 135 مگا پیكسل عمل می كند !

- 90% سم مار از پروتئین تشكیل شده است !

- مغز در هنگام خواب فعالتر از وقتی است كه تلویزیون می بینید !

- جوانان هندی شادترین و ژاپنی ها افسرده ترین های جهان هستند !

جزیره ایستر جزیره‌ای است در اقیانوس آرام جنوبی متعلق به کشور شیلی.
جزیره ایستر به‌خاطر تندیس‌های عجیب باستانی خود که «موآی» نام دارند معروف است مهمترین مظهر فرهنگی جزیره ایستر، موآی ها هستند که 288 تای آن روی سکوهای عظیمی به نام آهو، ایستاده اند. فاصله این سکوها از هم حدود یک و نیم مایل است. و یک نوار تقریبا سراسری به دور جزیره بوجود آورده. 600 موآی دیگرکه در مراحل مختلف تکامل هستند، در سرتاسر جزیره پراکنده اند. حتی در معادن و کنار جاده های قدیمی و کنار ساحل. بسته به اندازه و وزن موآی ها، تخمین زده می شود که بین 50 تا 150 نفر برای حمل آنها توسط غلطکهای چوبی و سورتمه روی آن نیاز بوده.برخی از موآی ها دارای کلاه یا تاجهای قرمز رنگی هستند که دلیل آن نامشخص است. ولی برخی از باستان شناسان می گویند که اینگونه موآی ها مفهوم آیینی خاصی داشتند و یا شاید برای یک طایفه یا خانواده بخصوصی مقدس بوده.بر طبق آخرین تحقیقات باستان شناسانی، 887 مجسمه سنگی یکپارچه در موزه و در جزیره شناسایی شده است. این مجسمه ها نیمتنه هستند و به "سرهای جزیره ایستر" مشهورند. برخی از مجسمه ها از زیر خاک بیرون آورده شده اند. زمان ساخت این مجسمه ها دقیقا معلوم نیست و بین ۱۵۰۰-۱۷۰۰ و ۱۰۰۰-۱۵۰۰ میلادی حدس زده شده. تقریبا 95% موآی ها ساخته شده از خاکستر یا سنگ آتشفشانی متراکم می باشند. تمام مجسمه های ایستاده (50 تا در کل) در زمان حاضر دوباره برپا شده اند. بزرگترین مجسمه برپا شده، "Paro" نام داردکه تقریبا 10 متر ارتفاع و 75 تن وزن دارد. یک مجسمه نیمه تمام یافت شده که در صورت اتمام 21 متر و 270 تن وزن داشت. تقریبا تمام مجسمه ها از یک سبک خاص با سرهای بزرگ و بی تناسب پیروی کرده اند.

—  قلمروه ویژه  —

یک موآی

پرچم مهر

مختصات: غربی′۲۲°۱۰۹ جنوبی′۷°۲۷

اسرار جزیره
شاید بسیاری دیگر از معمای جزیره ایستر هرگز فاش نشود . در بین آنها میتوان به تونلهای زیر زمینی و ترتیب چیدن کله های سنگی که آدمی را بیاد دایره شگفت انگیز " استون هنج " ویا نحوه قرار دادن سنگهای " منهیر"ها در بریتانی می اندازد – اشاره کرد . آن تونلها انباشته از استخوانهای انسانهای باستانی است و همینطور دارای سنگ نوشته های دیواری است که شبیه سنگ نوشته های تمدنهای امریکای مرکزی و جنوبی است.

دبی سه مجمع جزایر مصنوعی را در خلیج فارس در دست ساخت دارد. ساخت مجمع الجزایری مشتمل بر 300 جزیره کوچک به شكل نقشه جهان!
مجمع الجزایر جهان از ۳۰۰ جزیره دست ساز به شکل نقشه جهان ساخته شده و آنقدر بزرگ است که تنها از فضا قابل رویت است. این مجمع الجزایر زائیده فکر شیخ محمد بن راشد آلمکتوم، حکمران دوبی میباشد. اندازه هر جزیره از ۲۳۰۰۰ متر مربع تا ۸۴۰۰۰ متر مربع متفاوت است و ارتفاع آن بین ۵۰ تا ۱۰۰ متر از سطح دریاست. مساحت آن ۹ کیلومتر طول در ۶ کیلومتر عرض میباشد و توسط یک موج شکن بیضوی شکل احاطه شده است. مسافت بین جزایر توسط قایق یا هلیکوپتر طی میشود. برآورد قیمت ساخت هر جزیره از ۱۵ میلیون دلار تا ۴۵ میلیون دلار متفاوت است. این مجمع الجزایر در ۴ کیلومتری ساحل منطقهٔ جمیرا واقع شده و نزدیک جزیره نخلی جمیرا میباشد.

در پروژه جدید سرمایه گذاران اینبار نه تنها ویلای اختصاصی خود بلکه جزیره خاص خود را نیز می توانند داشته باشند! نقشه جدید بسیار پیچیده تر از نقشه جزیره نخل است. جزیره ای به شکل کره زمین! این مجمع الجزایر یکی از دیدنی های دنیا خواهد شد. طراح آن لوئیس آجیمیل آمریکایی است. او می گوید که چنین طرحی در جهان منحصر بفرد است و کاریست که تاکنون بشر انجام نداده است ! این مجمع الجزایر (جهان) نام دارند و از هم اکنون میلیونر های دنیا برای پیش خرید جزیره های کوچک و اختصاصی آن راهی دبی شده اند.

جزایری که می توانند تا 38 میلیون دلار خریده شوند. البته می توان در جزایر مشترک آن آپارتمانی سه اتاقه را به قیمت دو میلیون دلار هم برای خرید پیدا کرد. گرچه هنوز راه درازی تا پایان یافتن پروژه مجمع الجزایر جهان باقی مانده و گفته شده که پنج سال دیگر برای تکمیل ساخت جزایر وقت لازم است (سال 2015) و ساخت خانه ها و آپارتمانهای آن نیز دو سال زمان خواهد برد. این مجمع الجزایر در زمان اتمام پذیرای 500.000 هزار نفر خواهد بود ! حدودا ۴۰ هزار کارگر در حال حاضر درگیر ساخت آن هستند. در جزیره یک مونوریل با ظرفیت حمل ۲ تا ۳ هزار مسافر در روز به خارج و داخل جزیره ساخته خواهد شد.

ناظران این طرح یعنی (سلطان بن سلایم و حمزه بن مصطفی) معتقدند که با ساخت این مجمع الجزایر شگفت انگیز نام دبی بر نقشه جهان خواهد درخشید! علاقمندان به زندگی در این جزایر کوچک می توانند از میان سیصد جزیره سنگی و مصنوعی آن که ساخته می شوند هر کجای نقشه جهان را که دوست داشته باشند برای زندگی انتخاب کنند. ویلای آنها ممکن است در جای فرانسه یا انگلستان باشد و یا هر کدام از ایالت های کشور آمریکا !

پلی 41 کیلومتری برای 20 دقیقه زودتر رسیدن 

به گزارش خبرگزاری مهر، پل 42.5 کیلومتری "کوئینگ دائو هایوان" که به راحتی می تواند از کانال انگلستان عبور کرده و تقریبا 4 کیلومتر طولانی تر از بلندترین پل سابق در جهان است بر روی آبهای نیلی رنگ خلیج "جیاژو" گسترده شده است.

این پل 6 باندی با هزینه ای برابر 5.5 میلیارد پوند و طی چهار سال ساخته شده و ساختار ظریف آن نشان دهنده پیشرفتهای مهندسان چینی طی سالهای اخیر است.

بیش از پنج هزار و 200 ستون وزن سطح پل را تحمل کرده و انتظار می رود پس از افتتاح این پل در اواسط سال جدید، روزانه بیش از 30 هزار خودرو از روی آن عبور کرده و از مدت زمان سفر میان دو شهر "کینگ دائو" و "هوانگدائو" در حدود 20 تا 30 دقیقه خواهد کاست.

در حدود 10 هزار کارگر برای ساخته شدن این پل به کار گرفته شدند و آن را از دو سر انتهایی پل ساخته و در مرکز آن را به یکدیگر متصل کردند. 450 هزار تن در ساخت طولانی ترین پل جهان مورد استفاده قرار گرفته است، مقدار فولادی که برای ساخته شدن 65 برج ایفل کافی خواهد بود و بتن به کار گرفته شده در ساخت آن 2.3 میلیون متر مکعب بوده است که این مقدار بتن نیز برای پر کردن سه هزار و 800 استخر المپیک کافی خواهد بود.

مقامات چینی اعلام کرده اند این پل به اندازه ای مستحکم است که می تواند زلزله ای با شدت هشت درجه، طوفانها و یا برخورد یک کشتی 300 هزار تنی را تحمل کند.

بر اساس گزارش تلگراف، با این حال بسیاری از شهروندان چینی صرف میلیاردها دلار سرمایه برای کاهش دادن 20 دقیقه از زمان مسافرت در میان دو شهر را هدر دادن سرمایه می دانند. کشور چین در حال حاضر مالک 10 نمونه از بلندترین پلهای جهان است.

دراقیانوس اطلس، منطقه شگفت انگیزی وجود دارد که تاکنون ، تعداد زیادی ازهواپیماها و کشتی ها، بی آنکه نشانه ای از خود برجای گذارند، به طرزاسرارآمیزی در آنجا ناپدید شده اند.این منطقه مرگبار که اصطلاحا «مثلثبرمودا» یا «مثلث شیطان» نامیده می شود، از شمال به جزیره «برمودا» ازباختر به « فلوریدا» و از سوی خاور به نقطه ای از اقیانوس اطلس محدود میشود. حوادث شگفت انگیزی که در این نقطه از عالم اتفاق افتاده، دانشمندانرا بر آن داشته است تا در « مثلث برمودا» به مطالعه و کاوش بپردازند و دررابطه با این حوادث، نظریات گوناگون ارائه دهند، ولی این کوشش ها، تا کنونکمکی به حل معما نکرده است.درحدود ساعت 5:10 شامگاه 29 ژانویه 1948 هواپیمای بزرگ چهار موتوره بریتانیاموسوم به « استار تایگر» هنگامی که با 26 مسافر و خدمه بر فراز «مثلث برمودا» پرواز می کرد، ناگهان به طرز اسرارامیزی ناپدید شد و دیگر هیچ خبری از آن به دست نیامد.
چند دقیقه قبل، تنها یک پیام رادیویی از خلبان هواپیما دریافت شده بود که اعلام کرده بود « هوا خوب است و هیچ مانعی وجود ندارد»
با این حال، هواپیمای « استار تایگر» ناپدید گردید و معلوم نشد چه بلایی بر سر آن آمد.
درساعت 7:45 دقیقه بامداد روز 17 ژانویه 1949 کاپیتان با هواپیمای خود ازفرودگاهی در جزیره « برمودا» به هوا برخاست تا به «کینگستون» واقع در « جامائیکا» برود، ولی این هوایما نیز هنگام عبور از فراز « مثلث برمودا» بهسرونوشت هواپیمای قبلی دچار گردید.
کاپیتان 40 دقیقه پس از پرواز، طییک تماس رادیویی، وضع هوا را عالی توصیف کرد و با اطمینان گفت که به موقعبه « جامائیکا» خواهد رسید.
ولی این آخرین پیامی بود که از خلبان هواپیما دریافت شد و پس از آن، فقط سکوتی اسرار آمیز بر قرار گردید.

براییافتن این هواپیما، قطعات شکسته آن، و یا حتی آثار روغن و بنزین بر سطح آبکه می توانست سرنخی به دست دهد، جستجوی گسترده ای به عمل آمد، لیکن اینجستجو کاملا بی فایده بود.
پیش از ناپدید شدن این دو هواپیما، حادثهشگفت انگیزی در مثلث برمودا رخ داده بود که توجه همگان را به خود جلب کردو در حقیقت وجه تسمیه «مثلث برمودا» از آنجا ناشی شد.

وجه تسمیه «مثلث برمودا»
درروز 5 دسامبر 1945 پنج بمب افکن از نوع «اونجر» به منظور انجام یک پروازتمرینی که پرواز شماره 19 نامیده می شد، از پایگاه نظامی « فورت لودردیل» واقع در « فلوریدا» به هوا برخاستند . طبق برنامه ، آنها می بایستی یکمسیر مثلث شکل را طی کنند و دوباره به پایگاه بازگردند.


قبلاجندین بار جنین تمرینی را انجام داده بودند، از این رو این ماموریت برایشان دشوار نبود. از سوی دیگر، خلبانان و خدمه این پنج بمب افکن راافرادی با تجربه و ماهر تشکیل می دادندم. و همه هواپیماها مجهز به بهتریندستاه بی سیم و تجهیزات هوانوردی بودند.
در ساعت 2:10 دقیقه آن روز، هرپنج بمب افکن به هوا برخاستند و با آرایشی زیبا و سرعتی در حدود 200 مایلدر ساعت به سوی خاور به پرواز در آمدند.
در ساعت 3:45 دقیقه، حادثه وحشتناکی رخ داد. ستوان «تایلو» فرمانده این اسکادران طی تماس رادیویی با برج مراقبت فریاد زد:
- برج مراقبت ... وضع اضطراری پیش آمده ... انگار ما از مسیر خود منحرف شدهایم... ما قادر نیستیم زمین را ببینیم... تکرار می کنم ... ما قادر نیستیمزمین را ببینیم.
مسئول برج مراقبت پرسید:
- حالا در چه موقعیتی هستید؟
- موقعیت خود را به درستی نمی دانیم ... اصلا نمی دانیم کجا هستیم . به نظر میرسد راه را گم کرده ایم.
مسئولبرج مراقبت از این سخن بر خود لرزید. چگونه ممکن بود پنج هواپیما، باسرنشینان پر تجربه خود، در شرایطی که هوا کاملا مساعد بود راه خود را گمکنند.
برج مراقبت گفت:
- طاقت داشته باشید. به سوی غرب پرواز کنید.
ستوان « تایلور» پاسخ داد:
- ما اصلا نمی دانیم غرب کجاست... همه دستگاه ها از کار افتاده ... همه چیز شگفت انگیز است. هیچ جهتی را نمی توانیم تشخیص دهیم.
حتی اقیانوس شکل دیگری به خود گرفته است...
چند لحظه بعد، دوباره صدای ستوان« تایلور» به گوش ریسید که دیوانه وار فریاد زد:
- ما وارد آب های سفید می شویم ... خطر همچون دشنه ای به سوی ما می آید... کمک ... کمک ...
و این آخرین پیام ستوان « تایلور» بود و صدای او برای همیشه خاموش شد.
مسئولانفرودگاه، وضع اضطراری اعلام کردند و یک هواپیمای « مارتین مرینر» با 13سرنشین و مجهز به کلیه وسایل نجات از زمین برخاست تا به جستجوی پنجهواپیمای بمب افکن بپردازد، ولی شگفت اینکه این هواپیما نیز به همانسرنوشت پنج بمب افکن دچار گردید و برای همیشه ناپدید شد.
در ساعت 7:4دقیقه بعد از ظهر آن روز، برج مراقبت نیروی دریایی در « اوپالوکا» پیامضعیفی دریافت کرد که مربوط به یکی از هواپیماهای پرواز شماره 19 بود. عجیبآن بود که به موجب پیش بینی، موجودی بنزین آخرین هواپیما می بایستی تقریبادو ساعت پیش تمام شده باشد، در حالی که هنوز در آسمان بود.
سپیده دمروز بعد، 242 فروند هواپیما و 18 فروند کشتی به جستجوی هواپیماهای گمشدهپرداختند، ولی اثری از آنها نیافتند. انگار این هواپیماها، قطره ای شده وبه درون اقیانوس فرو رفته بودند.
هرگاه فرض کنیم که این پنج هواپیمایبمب افکن، در آسمان با یکدیگر تصادم کرده اند، می بایستی قطعات شکستههواپیما و یا آثار و علائمی از این تصادم پیدا می شد و از سوی دیگر هنگامیکه ستوان«تایلور» وضع اضطراری اعلام کرد، برخی از خدمه هواپیما میتوانستند به وسیله چتر نجات، خود را از مهلکه رهایی بخشند، یا پس از سقوطدر آب از وسایل ایمنی نظیر تشک های بادی و جلیقه های نجات استفاده کنند،در حالی که معلوم نیست چرا هیچ یک از این اقدامات صورت نگرفت . هواپیمای « مارتین مرینر» که به کمک این پنج هواپیما شتافته بود، به گونه ای ساختهشده بود که می توانست روی آب بنشیند، در حالی که این هواپیما نیز بی آنکهبا برج مراقبت تماس بگیرد، به طرز اسرارآمیزی ناپدید شد.
واقعیت حادثهتا به امروز کشف نشده و این ماجرا همچنان در شمار یکی از اسرار حل نشدهعالم، باقی مانده است. پس از این رویداد، تعداد زیادی هواپیما و کشتیهمراه با سرنشینان آنها در منطقه مثلث برمودا ناپدید شده اند که تا کنوناثری از آنها به دست نیامده است و این حوادث موجب شده که دانشمندان نظریاتگوناگون در رابطه بامثلث برموداارائه دهند.
.
هواپیماهای مهم مفقود شده
1) 5 دسامبر 1945 : 5 هواپیمای جنگنده TBM متعلق به نیروی دریایی که در یکپرواز آموزشی از پایگاه دریایی هوایی فورت لادردیل در فلوریدا به هوابرخاستند و همگی ناپدید شدند. مجموع خلبان و سرنشینان آن 14 نفر بودند.
2) 5 دسامبر 1945 : هواپیمای بمب افکنهای PBM مارتین مارینر با 13 خدمه کهجهت نجات هواپیماهای TBM اعزام شده بود، چند دقیقه بعد از پرواز ارتباطرادیویی‌اش قطع شده و ناپدید گشت.
3) 1947 : هواپیمای سوپر فورت C-54 متعلق به ارتش آمریکا در 100 مایلی برمودا ناپدید شد.
4) 29 ژانویه 1948 : هواپیمای چهار موتوره استارتایگر از نوع تئودور 4 درحالیکه ارتباط رادیویی‌اش با مرکز قطع گردیده بود، در 380 مایلی شمال شرقیبرمودا با 13 سرنشین و خدمه گم شد.
5) 28 دسامبر 1948 : هواپیمای Dc-3 در مسیر سن خوان به میامی با 32 سرنشین به اضافه خدمه ناپدید شد.
6) 17 ژانویه 1949 : استارآریل همتای هواپیمای استارتایگر ، در مسیر لندن بهسانیتاگوی شیلی از طریق برمودا و جامائیکا ، در 380 مایلی جنوب و جنوبغربی برمودا سمت کینگستون پس از قطع ارتباط رادیویی‌اش ، ناپدید شد.
7) مارس 1950 : هواپیمای آمریکای گلوب ماستر در شمالی‌ترین قسمت مثلث در حالیکه رهسپار ایرلند بود، گم شد.
8) 2 فوریه 1952 : هواپیمای باربری انگلیسی یورک در شمال مثلث که رهسپار جامائیکا بود، با 33 سرنشین ، ناپدید شد.
9) 30 اکتبر 1954 : هواپیمای نیروی دریایی سوپر کانستلیشن با 40 سرنشین در شمال مثلث ناپدید گشت.
10) 9 نوامبر 1956 : هواپیمای گشتی P5M متعلق به نیروی دریایی با 10 خدمه نزدیک برمودا ناپدید شد.
11) 8 ژانویه 1962 : هواپیمای نیروی هوایی در مسیر لنگلی فیلد ، در ویرجینیا به آزورز ، گم شد.
12) 28 آگوست 1963 : دو هواپیمای جدید متعلق به نیروی هوایی ، چهار موتوره ازنوع KC- 135 استراتوتانکرز از پایگاه هوایی همستید ، در فلوریدا به قصدپیوستن به گروه اختصاص یافته جهت سوخت گیری ، در 300 مایلی جنوب غربیبرمودا ناپدید شد.
13) 5 ژوئن 1965 : هواپیمای C- 119 باکسکار با 10 خدمه در جنوب شرقی باهاما ناپدید گردید.
14) 11 ژانویه 1967 : هواپیمای YC- 122 شکاری که به هواپیمای باری تبدیل شدهبود، با 4 سرنشین در ناحیه گلف استریم بین پالم‌بیج و گراند باهاما گم شد.
15) 22 سپتامبر 1963 : هواپیمای بازی C-132 که رهسپار آزوزر بود، ناپدید گشت.

دانشمندان ناسا نگران برخورد شهاب سنگی به طول 300 متر به زمین هستند . برخورد این شهاب سنگ به زمین تاثیراتی همچون یک زلزله 8 ریشتری خواهد داشت که اثر تخریبی آن 65 هزار برابر بمب اتمی خواهد بود که در سال 1945 در شهر هیروشیما منفجر شد .

دانشمندان تخمین زده اند که این جرم آسمانی که (( آپوفیس )) نام دارد در سال 2029 از فاصله 30 هزار کیلومتری رد شده و به زمین برخورد نخواهد کرد . اما نگرانی دانشمندان این است که این شهاب سنگ پس از اینکه به سمت خورشید حرکت کند در اثر نیروی مغناطیسی این ستاره تغییر مسیر داده و مجددا به سمت زمین خواهد آمد . تخمین دانشمندان این است که آپوفیس در سال 2036 و پس از تغییر جهت احتمالا به نقطه نا معلومی از زمین برخورد خواهد کرد .
اگر این جرم آسمانی به منطقه ای اقیانوسی از زمین برخورد کند احتمال یک سونامی بسیار شدید می رود و در صورتی که به نقطه ای از زمین برخورد کند تا ثیراتی همچون یک زلزله 8 ریشتری خواهد داشت که اثر تخریبی آن 65 هزار برابر بمب اتمی خواهد بود که در سال 1945 در شهر هیرو شیما منفجر شد.
در این صورت در شعاع 300 کیلومتری هیچ موجود جانداری باقی نخواهد ماند . دانشمندان سرعت حرکت این شهاب سنگ در صورت برخورد با زمین را 50 کیلومتر در ثانیه تخمین زده اند .نگرانی دیگر آنها از برخورد آپوفیس به زمین تاثیرات جوی و زیست محیطی پس از این برخورد خواهد بود.ممکن است در اثر شدت این برخورد تغییراتی در جو زمین همچون غبار شدید به وجود آید که نور رسانی خورشید را با اختلال مواجه کند .

__________________

نزديك غروب است. خورشيد كم كم پايين و پايين تر مي رود. همه چيز براي شروع يك شب رصدي دل انگيز آماده است. با تاريك تر شدن آسمان، ستارگان يكي پس از ديگري در آسمان نمايان مي شوند و اندكي بعد آسمان به كلي تاريك مي شود. تلسكوپ خود را به سوي قوس و عقرب مي گردانم تا پس از مدت ها در هواي گرم تابستاني سحابي هاي پرشمار و خوشه هاي باز و كروي آن را رصد كنم. اجرامي كه مرا به ياد اولين رصدهايم با دوربين دوچشمي كوچكم مي اندازند و ديدن هركدام از آنها خاطره اي را در ذهنم زنده مي كند.
چند ساعتي مي گذرد. قوس و عقرب از افق بيشتر ارتفاع گرفته اند و به دنبال آنها جدي و دلو پا به ميدان آسمان مي گذارند. لحظه شماري مي كنم تا سحابي هليكس (2392NGC) را ببينم. سحابي كه اندازه آن در آسمان نصف قرص ماه بدر است و ديدن ناگهاني آن در زمينه ي كم ستاره ي آسمان در آن ناحيه همواره مرا غافلگير كرده است. با گذشت زمان نوبت به حوت و قيِطُس مي رسد. با ديدن قيطس دوربين خود را به طرف كهكشان حجار نشانه مي روم. كهكشاني مارپيچي با نمايي از لبه و رگه هاي تاريك در بازوهاي آن!
يك دوربين دو چشمي متوسط يا تلسكوپي كوچك با قطر دهانه ي حدود 4 اينچ، آسماني صاف بدون غبار و آلودگي نوري به ويژه در افق جنوبي، چراغ قوه اي با نور قرمز ملايم، نقشه آسمان مناسب، لباس گرم و كمي حوصله از جمله موارد لازم براي رصد اجرام زيبا و مهجوري است كه در صورت هاي فلكي نه چندان معروف آسمان نيمكره ي شمالي گمنام باقي مانده اند.

در قلمرو قنطورس
 

صورت فلكي قنطورس يكي از صورت هاي فلكي معروف و بزرگ آسمان نيمكره ي جنوبي است كه در هيچ نقطه از ايران كامل طلوع نمي كند. آلفا- قنطورس ستاره ي درخشان اين صورت فلكي از قدر 0/04- است كه همدمي به نام پروكسيما- قنطورس دارد. اين ستاره ي همدم كوتوله سرخي در فاصله ي 4/3 سال نوري از خورشيد است كه نزديك ترين ستاره به خورشيد محسوب مي شود. ميل آلفا- قنطورس 60- درجه و بنابراين از عرض جغرافيايي پايين تر از 30 درجه ي شمالي قابل مشاهده است.
قنطورس صورت فلكي آشناي رصدگران با تجربه ي اعماق آسمان است. دو جرم جذاب و بزرگ آسمان نيمكره ي جنوبي يعني خوشه ي امگا- قنطورس يا 5139NGC و كهكشان قنطورس –A يا 5128NGC، در اين صورت فلكي قرار دارند. خوشه ي امگا- قنطورس در فاصله ي 16 سال نوري از ما قرار دارد و بزرگ ترين خوشه ي كروي كهكشان راه شيري است. جرم آن 5 ميليون برابر جرم خورشيد و تقريباً به اندازه ي يك كهكشان كوچك است. اين خوشه ي كروي را ادموند هالي كشف كرد. اندازه ي ظاهري آن 36 دقيقه قوس، يعني بزرگ تر از قرص ماه بدر، و قدر مجموع آن هم در حدود 7/3 است.
براي پيدا كردن امگا- قنطورس ابتدا صورت فلكي قنطورس را با استفاده از نقشه در آسمان پيدا كنيد. سپس به كمك ستاره هاي زتا و اپسيلون- قنطورس محل خوشه ي امگا- قنطورس را پيدا كنيد و با جوينده ي تلسكوپ محل آن را نشانه بگيريد. بدون شك در جوينده اين خوشه ي زيبا را خواهيد يافت و از تماشاي نماي پرشكوهش در پشت چشمي بهت زده خواهيد شد. بهتر است زماني كه اين خوشه به بيشترين ارتفاع خود مي رسد و بر فراز افق جنوبي قرار دارد براي رصد آن اقدام كنيد تا اثر مخرب غبار افق بر كيفيت نمايي كه از اين خوشه مي بينيد كاهش يابد. در شرايط بسيار مناسب رصدي مي توانيد امگا- قنطورس را با چشم برهنه نيز ببينيد.
چهار درجه بالاتر از امگا- قنطورس، 5128NGC يا كهكشان قنطورس A قرار دارد كه منبع بسيار قوي راديويي و نزديك ترين كهكشان راديويي به ما است. حتي در بزرگنمايي پايين، حدود 20 برابر،‌هم مي توانيد رگه ي تاريكي در ميان آن ببينيد. اين كهكشان در فاصله ي 15 ميليون سال نوري از ما قرار دارد، قدر ظاهري آن در حدود 7 و اندازه ي ظاهري آن 18 دقيقه ي قوس است. به نظر مي رسد قنطورس A در نيم ميليارد سال گذشته يك كهكشان مارپيچي را بلعيده باشد! همين طور در 3 درجه اي جنوب شرق زتا- قنطورس خوشه ي باز 5460NGC از قدر 6 با گستردگي 30 دقيقه ي قوس قرار دارد.

در قلمرو قوس و عقرب
 

در روزهاي گرم تابستاني، پس از تاريك شدن آسمان، قوس و عقرب در افق جنوب شرقي خودنمايي مي كنند. اين شب ها اين دو صورت فلكي به خوبي در آسمان ارتفاع مي گيرند، به طوري كه مي توان با دوربيني كوچك نيز سحابي ها و خوشه هاي ستاره اي آن را رصد كرد. كمي پايين تر از اين دو صورت فلكي، در محدوده اي كه ستارگان ارتفاع چندان زيادي نمي گيرند، اجرام جذاب بسياري وجود دارند.
صورت فلكي عقرب را در آسمان پيدا كنيد. 5 درجه پايين تر از تتا- عقرب، ستاره ي آلفا- آتشدان (مِجمَر) را بيابيد. پايين تر از آلفا- آتشدان دو ستاره ي بتا و گاما- آتشدان قرار دارد كه در 5/3 درجه اي غرب آنها مي توانيد زتا- آتشدان را بيابيد. شناخت اين ستارگان راهگشاي رصد اجرام اين منطقه است. در 6 درجه اي غرب زتا- آتشدان خوشه كروي 6067NGC از قدر 6 و با اندازه ي زاويه اي 15 دقيقه ي قوس قرار دارد. در اين محدوده از آسمان اجرام بسياري وجود دارند. كافي است اطلس خود را باز كنيد و خوشه هاي باز و كروي پر تعداد اين ناحيه را رصد كنيد.
اما كمي بالاتر از آن،‌در محدوده ي بين قوس و جدي، يكي از جذاب ترين اجرام آسمان قرار دارد: كهكشان 6822NGC كه آن را بارنارد، از منجمان تيزبين تاريخ نجوم، در سال 1884 كشف كرد و از اين رو به افتخار كاشفش آن را كهكشان بارنارد نيز مي نامند. كهكشان بارنارد كهكشان نامنظمي است كه در فاصله ي 6/1 ميليون سال نوري، يكي از نزديك ترين كهكشان ها به راه شيري به شمار مي آيد. حالا بياييد و صورت فلكي جدي را در آسمان پيدا كنيد. دو ستاره ي آلفا و بتا- جدي را در نظر بگيريد. 6822NGC در 10 درجه اي غرب اين دو ستاره قرار دارد. مي توانيد از سه ستاره، كه همچون مثلث كمي پايين تر از كهكشان بارنارد قرار گرفته اند، براي رسيدن به اين كهكشان كمك بگيريد. 6822NGC از قدر 9 مي درخشد و گستردگي اش حدود 12 دقيقه ي قوس است. از آنجا كه اين كهكشان اندازه ي ظاهري بزرگ و درخشندگي سطحي كمي دارد، از زمينه ي تاريك آسمان به سختي تفكيك مي شود. از اين رو جرمي است كه تا حدي فراموش شده و براي رصد آن نياز به آسمان تاريك داريد!
در فاصله ي 41 دقيقه ي قوس، در شمال كهكشان بارنارد، سحابي سياره نماي جواهر كوچك يا 6816NGC قرار دارد كه از قدر 9/9 مي درخشد و در بزرگنمايي پايين، همچون بيشتر سحابي هاي سياره نما، مانند ستاره اي به نظر مي رسد كه كمي از وضوح خارج است.

در قلمرو حجار و قيطس
 

به سراغ قيطس مي رويم. در 5 درجه اي شمال بتا- قيطس سحابي سياره نماي 246NGC قرار دارد. اين سحابي درخشان را ويليام هرشل در سال 1785 كشف كرد. در رصد با تلسكوپ هاي بزرگ دو ستاره در مركز اين سحابي ديده مي شود كه در اندازه گيري هاي دقيق مشخص مي شود كه يكي از اين دو ستاره فقط در مسير ديد ما قرار گرفته و در واقع چندين سال نوري از خود سحابي دورتر است.
ناحيه ي زيرين بتا- قيطس را نگاه كنيد. اين منطقه از آسمان بسيار مورد توجه علاقه مندان به رصد اجرام اعماق آسمان است. بي شك هيچ رصدگري خاطره ي نخستين رصد خود از كهكشان حجار را فراموش نمي كند. كارولين هرشل (خواهر ويليام هرشل) كهكشان حجار يا 253NGC را در سال 1783 كشف كرد. اين كهكشان، به رغم پرنور بودن،‌در فهرست مسيه نيست، زيرا از ديد رصدگراني همچون شارل مسيه، كه در ناحيه ي معتدل شمالي زندگي مي كنند،‌ ارتفاع كمي از افق مي گيرد و در پس لايه هاي غبار نزديك افق به سختي ديده مي شود.
كهكشان حجار در 7 درجه اي جنوب ستاره ي درخشان بتا- قيطس است. كمي بالاتر از كهكشان حجار و در 3 درجه اي جنوب شرق بتا- قيطس، كهكشان 247NGC از قدر 9 و با گستردگي حدود 20 دقيقه ي قوس قرار دارد. 247NGC كهكشاني مارپيچي است كه تقريباً از لبه ديده مي شود. اين كهكشان به همراه 253NGC در مركز گروه كهكشاني حجار قرار دارند و يكي از نزديك ترين كهكشان ها به راه شيري، در فاصله ي حدود 10 ميليون سال نوري، هستند. براي رصد به آسماني با حد قدر بالاتر از 5 نياز داريد.

در دو درجه اي جنوب شرق كهكشان حجار، خوشه ي كروي 288NGC از قدر 5/8 و با اندازه ي 10 دقيقه ي قوس قرار دارد. اين خوشه ي كروي و كهكشان حجار در ميدان ديد باز دوربين هاي دو چشمي منظره ي بسيار زيبايي را به وجود مي آورند 288NGC خوشه اي كروي است كه ستارگان آن بسيار پراكنده اند. وقتي به اين خوشه نگاه مي كنيد تقريباً گويي به نقطه اي در آسمان نگاه مي كنيد كه قطب جنوب كهكشان ما در آنجا قرار دارد. زيرا 288NGC فقط 37 دقيقه ي قوس از قطب جنوب كهكشان فاصله دارد.

از صورت فلكي حجار نيز پاين تر مي آييم. در 25 درجه اي جنوب بتا- قيطس به دنبال 4 ستاره ي نسبتاً پرنوري در آن منطقه در نزديكي افق باشيد. اين ستارگان متعلق به صورت فلكي سيمرغ هستند. با استفاده از نقشه، ستاره هاي آلفا، بتا، گاما و دلتا- سيمرغ را پيدا كنيد. در 3 درجه اي شمال غرب آلفا- سيمرغ كهكشان 55NGC قرار دارد. اين كهكشان از نوع مارپيچي است و سال ها تصور مي شد كه عضو گروه كهكشاني حجار است. اما در سال 1377/1998 مشخص شد كه عضو گروه محلي ما است. 55NGC در فاصله ي 7 ميليون سال نوري از ما از قدر 4/8 مي درخشد و اندازه ي ظاهري اش به 25 دقيقه ي قوس رسيده و به شكل كشيده در آسمان ديده مي شود.
كمي بالاتر از 55NGC، كهكشان 7793NGC قرار دارد. براي پيدا كردن آن ابتدا از طريق آلفا و بتا- سيمرغ، ستاره ي بتا- حجار را پيدا كنيد. 7793NGC كهكشاني مارپيچي و يكي از پرنورترين كهكشان هاي گروه حجار، در فاصله ي 13 ميليون سال نوري از ما، است و در 6 درجه اي شمال و 2 درجه اي شرق بتا- حجار قرار دارد.
همين طور در 8 درجه اي شمال بتا- سيمرغ كهكشان 300NGC را مي يابيم كه كهكشاني مارپيچي در فاصله ي حدود 7 ميليون سال نوري است و در ابتدا تصور مي شد به گروه كهكشاني حجار تعلق دارد. اما بعد از آن كه فاصله اش به طور دقيق تعيين شد، مشخص شد كه 300NGC نيز عضو گروه محلي ما است. آلفا- سيمرغ و آلفا- حجار دو ستاره ي درخشان در اين ناحيه اند كه براي رصد اين كهكشان مي توانيد پرش ستاره اي خود را از آنها آغاز كنيد.
در ناحيه ي كم ستاره ي ميان بتا- سيمرغ و بتا- قيطس، ستاره ي آلفا- حجار را پيدا كنيد. در 7 درجه اي شرق آلفا- حجار كهكشان 613NGC قرار دارد كه كهكشاني مارپيچي- ميله اي در فاصله ي 65 ميليون سال نوري از ما است. به نظر مي رسد كه اين كهكشان بازوي مارپيچي خود را با توده اي از ابر و غبار به اشتراك گذاشته كه در نزديكي آن در حال شكل دادن به يك ستاره اند. همين طور امواج راديويي قوي اين كهكشان نشان مي دهد سياهچاله ي پرجرمي در مركز آن وجود دارد.

در قلمرو كوره و نهر
 

اگر از حجار كمي به طرف شرق بياييد به خوشه ي كهكشان هاي كوره مي رسيد. در اين منطقه از آسمان كهكشان هاي پرنوري وجود دارند كه فقط به علت جنوبي بودن و ارتفاع كم آنها از افق مورد بي مهري رصدگران نيمكره ي شمالي قرار گرفته اند. از جمله كهكشان هاي اين منطقه از آسمان 1232NGC، 1316NGC، 1326NGC و 1365NGC هستند. همه ي آنها تقريباً در يك ناحيه به همراه چندين كهكشان ديگر قرار گرفته اند كه براي ديدن بقيه ي آنها به ابزار بزرگ تر و آسمان تاريك تري نياز داريد.
صورت فلكي نهر و ستاره تاو 3- نهر را پيدا كنيد و سپس در 5 درجه اي جنوب آن آلفا- كوره را بيابيد. آنگاه در 8 درجه اي جنوب آلفا- كوره، سه ستاره خي 1، خي 2 و خي 3- كوره را پيدا كنيد. 1326NGC و 1316NGC در يك درجه اي و 2 درجه اي غرب آن و 1365NGC در 2 درجه اي شرق اين سه ستاره ديده مي شود.

1365NGC، معروف به كهكشان كوره A، از قدر 10 مي درخشد و اندازه ي ظاهري اش به 6 دقيقه ي قوس مي رسد. اين كهكشان در 50 سال اخير، از سال 1336/1957 تاكنون، 3 ابرنواختر را ميزباني كرده است و مي تواند گزينه ي مناسبي براي جويندگان ابرنواخترها باشد. كهكشاني مارپيچي- ميله اي است كه در نواحي مركزي آن خطوط تاريكي ديده مي شود. كوره A بزرگ ترين كهكشان خوشه ي كوره است و جرمي در حدود جرم راه شيري دارد.
1316NGC نيز از قدر 9 و به اندازه ي 5/3 دقيقه ي قوس است. اين كهكشان از برخورد كهكشان هاي كوچك تر ايجاد شده و چهارمين منبع راديويي درخشان در آسمان است. علت آن هم وجود سياهچاله اي پرجرم در مركز اين كهكشان است.
1326NGC كهكشاني با شكل نسبتاً جالب است: از چهار حلقه تشكيل شده كه اين حلقه ها در واقع محل شكل گيري ستارگان اند. تصوير آن با تلسكوپ هاي غول پيكر مانند تصوير زحل از درون تلسكوپ هاي كوچك است! در اين محدوده از آسمان كهكشان هاي متعدد ديگري هم وجود دارد كه پرداختن به آنها مجال ديگري را مي طلبد.
به سراغ صورت فلكي نهر برويد و اگر از شهرهاي جنوبي ايران رصد مي كنيد تماشاي طلوع دل انگيز آخرالنهر را فراموش نكنيد. ستاره هاي تاو 3 و تاو 4- نهر را پيدا كنيد. در 3 درجه اي شمال ميانه ي اين دو ستاره كهكشان 1232NGC قرار دارد. اين كهكشان آن قدر پرنور است كه با يك اپتيك 50 ميلي متري نيز ديده مي شود.
در 4 درجه اي جنوب تاو 5- نهر نيز سحابي سياره نماي 1360NGC از قدر 9 و با اندازه ي ظاهري 7 دقيقه ي قوس قرار دارد. همين طور در 4 درجه اي شرق ستاره ي گاما- نهر سحابي سياره نماي 1535NGC از قدر 5/9 قرار دارد و به علت اندازه ي ظاهري آن، كه در حدود 20 ثانيه ي قوس است، در دوربين هاي دوچشمي به صورت يك ستاره ديده مي شود و براي ديدن جزييات بيشتر آن بايد به سراغ اپتيك هاي بزرگ و بزرگنمايي هاي بالا رفت.

در قلمرو كشتيدم و خرگوش
 

در ميانه ي تابستان و در شرايطي كه حدود دو ساعت از نيمه شب مي گذرد، طلوع خوشه ي پروين نويد آسمان پاييزي را مي دهد. شفافيت آسمان پاييزي و زمستاني و خوشه هاي باز فراوان آن همواره رصدگران آسمان شب را شيفته خود مي كند. اگر با يك دوربين كوچك به گشت و گذار در اين منطقه بپردازيد خوشه هاي باز فراواني را در گوشه و كنار آن پيدا مي كنيد.

صبر كنيد تا كلب اكبر و شباهنگ به طور كامل طلوع كنند. در اين حالت بايد كلب اكبر را، كه به صورت افقي در حال طلوع است، در افق جنوب شرق پيدا كنيد. سپس نوبت به طلوع كشتيدم مي رسد. در 10 درجه اي جنوب شرق مثلث پاييني كلب اكبر و در محدوده ي كشتيدم، خوشه ي باز بزرگ 2451NGC از قدر 5/3 و اندازه ي ظاهري 40 دقيقه ي قوس قرار دارد. اين خوشه ي باز شامل 40 ستاره ي پرنور است و در فاصله ي 850 سال نوري از ما قرار دارد. به علت جنوبي بودن آن ويليام هرشل و شارل مسيه و البته ديگر رصدگران تيزبين نيمكره ي شمالي موفق به رصد آن نشده بودند.

در 5/1 درجه اي جنوب شرق 2451NGC، خوشه ي باز 2477NGC از قدر 6 و اندازه ي 25 دقيقه و در 4 درجه اي شرق آن هم خوشه ي باز 2546NGC از قدر 5/6 و اندازه ي ظاهري 35 دقيقه ي قوس را مي يابيد. 2477NGC در فاصله ي 4200 سال نوري از ما قرار دارد و از 300 ستاره تشكيل شده است و در حدود 60 هزار برابر خورشيد درخشندگي دارد. اين خوشه 700 ميليون سال عمر دارد كه بسيار جوان محسوب مي شود!

به سراغ صورت فلكي خرگوش مي رويم كه در پايين پاي جبار قرار دارد. در 15 درجه اي جنوب خرگوش مي توانيد خوشه ي كروي 1851NGC را ببينيد. اين خوشه ي كروي از قدر 5/7 و اندازه ي 6 دقيقه است و در فاصله ي 40 هزار سال نوري از ما قرار دارد.

در اين منطقه صورت هاي فلكي بسياري وجود دارند كه كمتر اسم آنها را شنيده ايم. 4 درجه بالاتر از 2451NGC ستاره ي زتا- بادبان و 10 درجه بالاتر از آن ستاره ي لاندا- بادبان قرار دارد. با استفاده از نقشه محل دقيق اين دو ستاره را در آسمان پيدا كنيد. در عرض هاي جنوبي ايران دو ستاره ي گاما و دلتا- بادبان نيز از افق طلوع مي كنند. در 10 درجه اي شمال غرب لاندا- بادبان سحابي سياره نماي 3132NGC را مي بينيد. اين سحابي از قدر 9 و اندازه ي يك دقيقه ي قوس است كه در بزرگنمايي كم همچون يك ستاره به نظر مي رسد.

در 5 درجه اي شرق 3132NGC، خوشه ي كروي 3201NGC از قدر 7 و اندازه ي 12 دقيقه ي قوس ديده مي شود. ستارگان اين خوشه ي كروي تمركز بسياري ندارند و پراكنده اند. همين طور در 2 درجه اي غرب دلتا- بادبان خوشه ي 2391IC قرار دارد؛ خوشه اي باز در فاصله ي 500 سال نوري از ما و اندازه ي 50 دقيقه كه با چشم برهنه نيز در شايط مناسب ديده مي شود. اين خوشه باز را نخستين بار عبدالرحمن صوفي، دانشمند و ستاره شناس ايراني، در سال 924 بعد از ميلاد رصد و در كتاب صورالكواكب ثبت كرده است.

حتي با يك دوربين دوچشمي متوسط يا تلسكوپ كوچك 4 اينچي، كه اپتيك دقيقي داشته باشد، مي توانيد در آسماني تاريك و بدون آلودگي نوري تك تك اجرام مورد بحث در اين مقاله را رصد كنيد. داشتن نقشه ي مناسب، به ويژه نقشه هايي كه نرم افزارهاي آسمان نما نظير Starry Night Pro ارائه مي كنند، به سرعت كار شما هنگام رصد بسيار مي افزايند.

خورشيد به همراه دويست تا بيش از چهارصد ميليارد ستاره ديگر ، مقدار بسيار فراواني ماده ميان ستاره اي و گرد و غبار ، تعداد زيادي سحابي و مقدار قابل توجهي ماده تاريك ، ساختار بسيار بزرگي را ستارگان بستگي به ستاره هاي با حجم بسيار كم دارد كه تعدادشان بسيار زياد است . پراكندگي ستاره ها در اين كهكشان جوري است كه شبيه به سنگ آسيايي بزرگ با بازوهاي پيچيده به دورش را مي ماند. قطر صفحه مركزي يا قرص آن يكصد هزار سال نوري است و شعاع آن تا جايي است كه ديگر هيچ ستاره اي وجود ندارد. بيشينه ضخامت آن را نيز از ده تا پانزده هزار سال نوري برآورد كرده اند . آن سوي صفحه مركزي ، صفحه ضخيم تر گازي است . بررسي هاي تازه نشان مي دهد كه صفحه گازي راه شيري دوازده هزار سال نوري ضخامت دارد. در فاصله بين 70 تا 100 هزار سال نوري از خورشيد ، مركز كهكشان وجود دارد كه آنجا يك سياه چاله بسيار پرجرم و خوشه هاي ستاره اي زيادي وجود دارد . با بررسي 28 ستاره كه در نزديكي مركز كهكشان قرار دارد ، گمان مي رود كه اين سياه چاله جرمي حدود چهارميليون برابر جرم خورشيد داشته باشد . دانشمندان با بررسي طول موج هاي راديويي اجرام كهكشان راه شيري ، جرم آن را در گستره پانزده هزار پارسكي از مركز كهكشان ، در حدود بيست ميليارد برابر جرم خورشيد محاسبه كرده اند . اما پيرامون راه شيري كمربندي نقره اي فام وجود كه به آن ها هاله تاريك گفته مي شود . برخي مواد سازنده آن را از ماده تاريك و ذرات ريز اتمي مي دانند. در نتيجه گيري هاي تازه تر و با در نظر گرفتن جرم هاله تاريك ، جرم كهكشان راه شيري را تا عدد بسيار بزرگ و شگفت آور 750 ميليارد برابر جرم منظومه خورشيدي محاسبه كرده اند. كهكشان آندرومدا ، همسايه ديگر راه شيري و نيز عضو خوشه كهكشاني ما، 300 تا 400 ميليارد برابر جرم خورشيد جرم دارد .

خورشيد و مجموعه سيارگان پيرامونش ، جايگاه بسيار ناچيزي را در پهنه راه شيري اشغال كرده اند. اگر قطر كهكشان راه شيري را به ده متر كاهش دهيم ، قطر منظومه خورشيدي تنها يك دهم ميلي متر خواهد بود. خورشيد در فاصله بين 24 هزار تا 28 هزار سال نوري از مركز كهكشان و در يكي از بازوها و خيلي نزديك به صفحه استواي كهكشاني قرار دارد.

كهكشان راه شيري داراي حركت چرخشي به دور خود است . سرعت اين چرخش 260 كيلومتر بر ثانيه است . خورشيد و سياره هاي زير قدرت گرانش آن نيز همراه با توده كهكشان ، حركتي تناوبي را مي گذرانند. دوره تناوب يك دور چرخش كامل خورشيد به دور كهكشان راه شيري برابر 224 تا 250 ميليون سال است كه به آن سال كهكشاني مي گويند . سرعت چرخش منظومه خورشيدي به دور مركز در حدود 220 كيلومتر بر ثانيه است . همچنين خورشيد در هر بار گردش به دور مركز كهكشان ، هفت مرتبه هم حركت بالا و پايين نسبت به صفحه مركزي انجام مي دهد. كهكشان آندرومدا و كهكشان راه شيري در همسايگي و در يك سازگان دوتايي قرار دارند كه آن نيز بخشي از اَبَرخوشه دوشيزه است . كهكشان آندرومدا با سرعت 100 تا 140 كيلومتر در ثانيه به راه شيري نزديك مي شود. سه تا چهار ميليارد سال ديگر آنهابا يكديگر برخورد خواهند كرد. برخي دانشمندان باور دارند كه اين دو كهكشان پس از رسيدن به هم ، در همديگر آميخته شده و كهكشاني بيضي را خواهند ساخت.

نزديك ترين كهكشان به راه شيري ، ابر بزرگ ماژلاني نام دارد كه در فاصله يكصد و پنجاه هزار تا يكصد و هفتاد هزار سال نوري از ما قرار دارد. ابر كوچك ماژلاني نيز در فاصله يكصد و نود هزار سال نوري از ما قرار گرفته است و هر دو از گونه كهكشان هاي نامنظم هستند. ستاره شناسان آنها را ماه هاي كهكشان ما به حساب مي آورند . حركت آنها برگرد كهكشان راه شيري بسيار آهسته است و پانصد ميليون سال طول مي كشد تا يك بار به دور راه شيري بچرخند.

گفته می‌شود این پرنده زیباترین مرغابی دنیا لقب گرفته است.

اما اگر شرایط حیات در یک سیاره غول وجود دارد، چرا نمیتواند در سطح قمر آن وجود داشته باشد...

در سال 2004 میلادی وقتی سفینه فضایی کاسینی - هیگنز به نزدیک تیتان قمر سیاره زحل رسید ما زمینی ها فهمیدیم که در بیرون از منظومه شمسی؛ یعنی بدور سیارات دور هم میتواند این گونه قمر ها وجود داشته باشد. با اینکه ابزار های امروزی ما توان آن را ندارد تا این قمرهای خارج از منظومه شمسی یا قمرهای بیرونی را تشخیص دهند، اما طرز کار فنی ما در این چند سال اخیر بسیار پیشرفت نموده است. مطالعات فعلی نشان میدهد که نه تنها چنین قمر های طبیعی وجود دارد، بلکه میتواند جایگاه مناسبی برای حیات باشد.

همه میدانیم که تا حال هیچ سیاره ای کشف نشده که بتواند میزبان مناسبی برای حیات باشد. بطور واضح بگویم از جمله 40 سیاره زمین مانندی که تا حال کشف شده هیچ یک دارای شرایط مناسب برای حیات نبوده اند و فقط مسئله زمان ترانزیت یا عبور و در نتیجه تکان های ایجاد شده در اثر عبور قمر های دور از برابر صفحه سیارات باقی مانده تا بتوانیم این گونه دنیا های کوچک را کشف کنیم. اما اگر شرایط حیات در یک سیاره غول وجود دارد، چرا نمیتواند در سطح قمر آن وجود داشته باشد.

سیمون پورتر از رصدخانه لویل و ویلیام گراندی از دانشگاه دولتی اریزونا بر این باور اند که " دلیل پیشنهاد قمر های دور به عنوان یک هدف اخترزیست شناسی (اختربیولوژیکی) بخاطر این است که اکثر سیارات غول بعد از شکل گیری از منطقه حیات یا فاصله مناسب ستاره مادر به بیرون مهاجرت کرده اند. بنابرین احتمال آن وجود دارد که این غول های سیاره ای یک سیاره سنگی کوچک و یا پیش سیاره را با خود به فاصله های دورتر از منطقه یا زون حیات برده باشند".

هرچند احتمال وجود حیات در دیگر سیارات قطعی شده، اما هنوز مطمئن نیستیم که این سیارات چگونه به جایگاه امروزی خود بدور ستاره های مادر رسیده اند. شبیه سازی ها نشان داده که این سیارات در لبه یا مرز یک منظومه؛ جای که یخ میتواند وجود داشته باشد، شکل گرفته اند، اما این قضیه اندکی میتواند شرایط حیاتی بودن آن ها را زیر سوال ببرد. در ضمن مهاجرت صفحه گرد و غبار اولیه منظومه های دور هم میتواند این گونه سیارات را دوباره به سوی ستاره مادر نزدیکتر سازد، ولی این هم میتواند سطح چنین سیارا را به شدت داغ و غیر قابل تحمل سازد.

 اما بر اساس یک نظریه دیگر، در زمان به هم آمیختگی هر منظومه احتمال دارد که بعضی از پیش سیاره ها از این گونه معاملات پای بیرون کشیده باشند.

به همین دلیل دانشمندان سعی دارند تا تکامل پویای یک سیاره زمین مانند را که در مداری بدور یک سیاره غول در زون حیات یک ستاره گیر افتاده، شبیه سازی نمایند. به عقیده پورتر و ویلیام تقریبأ نیم مدارهای بیضی شل یا بی قاعده طی چند میلیون سال به مدار های دایروی پایدار تبدیل شده اند. این دو دانشمندان دریافتند که زاویه میل این گونه سیارات خیلی پائین بوده ولی هیچگونه حرکت قهقرائی ندارند.

در حال حاضر اکثر قمر های بیرونی نامزد برای "حیات" بدور سیاراتی اند که به نپتون بسیار شباهت دارند و بدور یک ستاره مانند خورشید در گردش می باشند. اگر یکی از این قمر های هم وزن زمین در مداری پایدار قرار داشته باشد در آنصورت میتوانیم با استفاده از روش ترانزیت یا عبور از برابر صفحه سیاره مادر آن را کشف کنیم، حتی اگر مدار این گونه قمر ها بسیار نزدیک به سیاره مادر باشد.

دانشمندان همچنین مدت زمان ترانزیت و مدت دگرگونی که منجر به ایجاد چنین سیستم ها میگردد را محاسبه کنند و دریابند که احتمال کشف چنین اقمار بیرونی هم وزن زمین بسیار زیاد است. حتی اگر این گونه قمر ها در مداری بسیار تنگ بدور ستاره مادر در گردش باشند، باز هم امکان کشف آنها از طریق روش ترانزیت بسیار زیاد است. ترکیب

روش مدت زمان ترانزیتی با مدت زمان دگرگونی

میتواند سیگنال های بسیار قوی را برای کشف ایجاد کند و در ادامه با استفاده از روش نور سنجی برای این گونه مدار ها میتوان نوع مدار این گونه دنیا های کوچک را مشخص نمود.

برنامه کاوش های مداری درونی ترین سیارات منظومه شمسی تازه آغاز شده...

سفینه فضایی مسنجر که به تاریخ 17 مارچ یعنی چند روز قبل از نوروز وارد مدار سیاره عطارد شده بود، بعد از روشن نمودن تمام دستگاه هایش، اولین تصاویر از عطارد را به زمین فرستاد. این تصاویر شامل آن بخش های عطارد میگردد که در گذشته دیده نشده بود. این تصویر دیروز 3 شنبه توسط سیستم تصویر بردار دوگانه عطارد از فراز قطب جنوب عطارد تهیه شده.

گودال یا حفره برخوردی روشن در قسمت بالایی تصویر محلی بنام دیبوسی (Debussy) و گودال کوچکتر آن ماتابی (Matabei) با شعاع های تاریک در قسمت غرب دیبوسی می باشد. قسمت پائینی این تصویر نزدیک به قطب جنوب عطارد، در واقع قسمت های جدیدی است که مسنجر به عنوان اولین سفینه فضایی از آن بخش ها عکسبرداری میکند.

مسنجر بعد از تهیه اولین تصاویر و طی شش ساعت قبل از مخابره اطلاعات به زمین حدود 363 تصویر دیگر از این قسمت های عطارد تهیه نمود. تیم کنترول کننده مسنجر در حال حاضر اطلاعاتی را بررسی میکند که تازه به زمین مخابره شده. طی سه روز آینده، سفینه فضایی مسنجر 1185 تصویر دیگر از این بخش های عطارد میگیرد، اما نقشه برداری کامل از سیاره عطارد در روز های آینده و یا دقیقأ در 4 اپریل آغاز میشود.

سین سلمون پژوهشگر ارشد مسنجر در انستیتوت کارنیگی واشنگتن می گوید " همه اعضای تیم کنترول مسنجر سعی دارند تا این سفینه و ابزار های علمی آن را قبل از آغاز نقشه برداری و مطابق زمان تعیین شده بررسی نمایند. اولین تصاویر از مدار عطارد و اولین اندازه گیری ها به مثابه قطره های نخستین جریان وسیع اطلاعات تازه است که ما در سالهای آینده انتظار داریم. با این کار مسنجر میتوان گفت که برنامه کاوش های مداری درونی ترین سیارات منظومه شمسی تازه آغاز شده."

تلسکوپ فضایی هرشیل ستاره ای را کشف نموده که آب را با فشار بسیار زیاد به فضای بین ستاره ای پرتاب میکند...

پژوهشگرانی که در دیگر گوشه های کیهان در جستجوی حیات اند معمولأ به جاهایی سرمی کشند که بتوانند یکی از اساسی ترین عنصر لازم برای شکل گیری حیات پیچیده شبیه آنچه را که ما می شناسیم، کشف  کنند. این عنصر کلیدی آب است.  در فاصله 750 سال نوری دور از ما، دانشمندان مقدار قابل توجه آب را کشف نمودند که از قطب های یک ستاره جوان مانند خورشید به فضا فوران می کند. جالبتر از همه که این آب یعنی (H2O) با سرعت حدود 200 هزار کیلومتر در ساعت مانند فواره های قوی از هر دو قطب این ستاره به فضای بین ستاره ای پرتاب میشود.

این کشف در چند مرحله بسیار جالب است. اول، نشان میدهد که در سراسر کیهان ستاره های جوان یا پیش ستاره ها میتوانند مقدار قابل توجه آب در اطراف خود داشته باشند که شرایط بسیار مستعدی را برای حیات ایجاد میکند. دوم، این کشف از جهت دیگر میتواند بر شکل گیری خورشید خود ما و نقش آب در شکل گیری آن و شکل گیری سیاره خود را روشنی بیاندازد.  

این ستاره توسط رصد خانه فضایی هرشیل ایسا (سازمان فضایی اروپا) کشف شده است. هرشیل می تواند با چشمان فروسرخ خود به درون ابر های غلیظ (چگال) گاز و گرد که باعث شکل گیری ستاره ها می شوند با قوت تمام نفوذ کند. در این قضیه هرشیل نشان های ضعیفی از وجود هیدروژن و اکسیژن را کشف نمود و با دنبال نمودن این نشانه ها دریافت که این اتم ها در اطراف ستاره آب را تشیکل می دهند. مولکول های آب به سمت ستاره پیش میروند و بعد از طریق فواران های عظیم گاز در قطب های آن به فضا پرتاب می شوند و بعد گرما و فشار آب را از طریق فوران گاز ها به بخار تبدیل میکند. زمانی که فوران گاز ها به فاصله مناسبی از ستاره میرسند، با سرعت سرد می شوند و باز دوباره به شکل آب مایع در می آیند. در این مرحله قطرات آب و یا درست تر بگویم گلوله های آب با سرعت 80 مرتبه سریعتر از سرعت میانگین یک گلوله حرکت میکنند و تعداد این قطرات هم بی نهایت زیاد می باشد. پژوهشگران میگویند میزان آب پرتاب شده از ستاره برابر است با میزان آب جاری شده از دریاچه آمازون در هر ثانیه.

اخترشناسان فکر میکنند مرحله فوران آب کوتاه می باشد، ولی پروسه ای است که تمام پیش ستاره ها یا ستاره های اولیه آن را پشت سر می گذارند. اگر چنین باشد، پس بدین معنی است که آب میتواند در سراسر کیهان پراکنده باشد و این ایده خیلی جالب و قابل تعمق است.

 هند - روز چهارشنبه پزشکان هندی با موفقیت دختربچه دو ساله هندی -لاکشمی تاتما- را که با چهار دست و چهار پا و همچنین اعضای اضافه داخلی- دو معده و چهار کلیه- به دنیا آمده بود ، مورد عمل جراحی قرار دادند.

یک تیم 30 نفره پزشکی در یک جراحی طولانی‌مدت 27 ساعته این عمل را انجام دادند.

وضعیتی که دختربچه هندی به آن مبتلا بود از لحاظ پزشکی «ایسکیوپاگوس» ischiopagus نامیده می‌شود. وقتی در زمان رشد جنینی دوقلوها در قسمت ایسکیوم به هم متصل می‌شوند ، این اصطلاح به کار برده می‌شود.

دوقلوی همسان این دختر ، در زمان زندگی جنینی به درستی تکامل پیدا نکرده بود و در حالی که اصلا سر نداشت، اندام‌هایش در وضعیتی بسیار نادر به این دختر متصل شده بود.

یکی از پزشکان بیمارستان اسپراش Sparsh وضعیت این دختر را خوب توضیف کرد و گفت که وی به مدت 48 ساعت در ICU بستری خواهد شد.

عمل جراحی ، روز سه‌شنبه شروع شد و در حالی که انتظار می‌رفت 40 ساعت طول بکشد ، ظرف 27 ساعت به اتمام رسید.

از آنجا که هندوها طبق اعتقادات خود رب‌النوع ثروت را دارای 4 دست می‌دانند ، لاشمی تاتما را با این الهه مقایسه می‌کردند و بعضی از ساکنان دهکده ای که لاشمی همراه والدینش در آن زندگی می‌کرد ، به همین علت برای این دختربچه احترام زیادی قائل بودند

عمل جراحی بسیار مخاطره‌آمیز بود اما پزشکان چاره‌ای به جز انجامش نداشتند. این دختر نمی‌توانست به سبب وضع اندام‌هایش راه برود و بعد از دوره بلوغ هم شانسی برای زندگی نداشت.

والدین لاشمی ، کارگرهای فقیری هستند که در شمال هند زندگی می‌کنند. آنها به روزنامه‌ها گفتند که پیشنهادات سیرک‌ها را برای خرید دخترشان رد کرده بودند.

پزشکان در طی جراحی ، علاوه بر برداشتن اندام‌ها ، بدشکلی لگن و ستون مهره‌ها را هم اصلاح کردند.

بیمارستان «اسپراش» کلیه هزینه‌های جراحی را بر عهده گرفت.

 آیا باور می‌کنید که در ماه طوفان بیاید. ماه فاقد اتمسفر است و آنچه ما از طوفان به خاطر داریم جابجایی سریع و کوبنده لایه های مختلف اتمسفر است. در ماه هم طوفان می آید ولی تعریف طوفان در ماه با زمین تفاوت دارد. همانطور که می دانید شب در قمر کوچک ما حدود دو هفته به درازا می‌کشد. مرز این شب طولانی و منجمد با روز داغ و تفدیده ماه دقیقاً یك خط است كه از قطب شمال ماه به قطب جنوب آن كشیده می‌شود. این موضوع به دلیل فقدان جو در ماه است. بنابراین پدیده روشن و یا تاریك شدن تدریجی كه ما در روی زمین آن را بارها و بارها تجربه كرده‌ایم، در ماه وجود ندارد. در این قمر زیبا می‌توان خط حركت شب یا روز روی سطح را به وضوح مشاهده كرد.
   

سیاره نویافته خیلی از كره زمین بزرگتر نیست

این یکی از اسرارآمیز ترین فسیل های جمجمه انسان نماست که در سال 2010 در آفریقا یافت شده است . اگر چه اندازه خارجی و سایز حفره مغز این جمجمه ها شبیه به انسان امروزیست ، ولی در حقیقت آنها متعلق به دوازده میلیون سال قبل میباشند . این به این معنیست که این انسان نما بسیار قدیمیتر از هر جمجمه کشف شده دیگری در این سیاره است منجمله لوسی. (Australopithecus or AL 288-1 که تخمین زده میشود 3.2 میلیون سال قبل زندگی میکرده ) . ویا Ardi اولین انسان شناخته شده به تاریخ 4.4 میلیون سال قبل ) .

- جمجمه ی کاستندلو در ایتالیا با قدمت ۳ تا ۴ میلیون سال

این جمجمه که متعلق به یک انسان مدرن است در سال ۱۸۸۰ در ایتالیا کشف شد. جمجمه در لایه ی خاکی که مربوط به دوره ی پلیوسن (۵٫۳۳۲ تا ۲٫۵۸۸ میلیون سال پیش ) بود قرار داشت.وبا توجه به این مطلب عمر این  جمجمه ۳ تا ۴ میلیون سال تخمین زده شد ه است .

۲- رد پای انسان با قدمت ۱۴۵-۱۹۵ میلون سال (ترکمنستان )

در اوایل دهه ی ۸۰ میلادی خبری مبنی بر پیدا شدن رد پای انسان در کنار رد پای دایناسور در ترکمنستان در مقالات علمی  شوروی سابق مشاهده شد  . ولی در آن زمان به علت اینکه ترکمنستان بخشی از شوروی بود  این گزارش توسط دولت مسکوت گذاشته شد.بعد از استقلال ترکمنستان  تحقیق روی این رد پاها توسط دانشمندان دوباره آغاز شد.آنها کشف کردند که برخی از این رد پاها  که مربوط به دوره ی ژوراسیک می باشد متعلق به انسان است.آنها از دکتر اریک سویفت در امریکا دعوت کردند تا برای انجام تحقیات بیشتر به ترکمنستان سفر کند . دکتر سویفت در نهایت به این نتیجه رسید که ردپاها متعلق به انسان است و به اضافه ی آن آثار رد پای بز نیز درصخره هایی که در دوره ی ژوراسیک شکل گرفته بودند پیدا شد  .( دوره ژوراسیک بین ۱۴۵ تا ۱۹۵ میلون سال پیش)

۳- رد کفش انسان با قدمت ۲۰۵-۲۵۰ میلیون سال متعلق به دروه ی تریاسه در نوادا- امریکا

این رد پا توسط یک زمین شناس آماتوردر دره فیشر در نوادا  کشف شد .در ۸ اکتبر سال  ۱۹۲۲

در روزنامه ی نیویورک سان دی مطلبی با عنوان راز یک ردپای سنگی  به نقل از  دکتر بالو منتشز گشت که متن آن در زیر آمده است :

جان رید  یک مهندس معدن و زمین شناس  چند وقت پیش که برای اکتشاف فسیل به نوادا رفته بود در حین گشت زنی  ناگهان ایستاد و  با شگفت زدگی  بخشی از  تخته سنگی که روی آن ایستاده بود را  دید که شبیه رد پای انسان بود . .بررسی های بیشتر نشان داد که آن رد یک پای برهنه نیست بلکه رد یک کفش می باشد که تبدیل به سنگ شده است . قسمت پنجه و قسمتهای بالای آن از بین رفته  اما دو سوم آن سالم مانده وفرم آن « به صورتی بود که انگار حاشیه دوزی چرمی داشت ویک خط دوخت در مرکز آن مشاهده می شد و جای پاشنه به وضوح قابل رویت بود .

این رد پا بعدها نیز بررسی  و صحت قدمت  ردپا و سنگ توسط دانشمندان تایید شده است وهمچنین با بررسی آن در زیر میکروسکوپ جای نخهای دوخت آن نیز تایید شده است .

بقیه شواهد و مدارک در ادامه مطلب...

همانطور که در یکی از مقالات این سایت  آمده است رابطه انسان و دایناسورها در نقاشی ها و کنده کاری های  متعدد دیده شده اما .با کشف رد پای انسان ودایناسور در کنارهم  این تئوری را که میگوید انسان و دایناسورها هم دوره نبوده اند دوباره به چالش کشیده شده است.

در کنار ساحل رودخانه پالوکسی درگلن رز تگزاس در اثر سیل تخته سنگی نمایان شد که در آن هزاران رد پای انسان و دایناسورها در کنار هم وجود دارد. بسیاری از این رد پاها به موزه منتقل شده است ولی با این حال تعداد زیادی هنوز در منطقه موجود است.

۵- جمجمه ی ذغال سنگی با قدمت ۲۸۰ میلیون سال

یکی از جدیدترین  و مورد تایید ترین مورد جمجمه ی پیدا شده توسط آقای اد کنارد در معدن ذغال سنگ است. آقای کنارد یک شی بزرگ را در رگه های آنتراسیت معدن کشف کرد که شباهت عجیبی به جمجمه ی انسان اولیه داشت .

او ترتیب یک ملاقات را با متخصصان موزه ی استمسونین داد که این متخصصان در وحله ی اول وبدون هیچ آزمایش علمی  و فقط با یک نگاه اعلام کردند که این شی  حاصل سفت شدن مواد معدنی می باشد و فقط شکل یک جمجه را دارد!

آقای اد کنارد پس از آن شروع به بررسی و تراشیدن برخی از نقاط جمجمه نمود که در یک مورد به حفره ای برخورد  که تقریبا در محل فک آن قرار داشت و شبیه قوس دندانی بود.وی یک عکس از آن گرفت برای یکی از مشهورترین آناتومیست های جهان فرستاد و پس از مدت کوتاهی جواب گرفت که آنچه در عکس بدان اشاره کرده است در واقع یک دندان آسیای کوچک می باشد و نوک تیز دندانهانیز قابل مشاهده است.

پس از آن او مقدار دیگری از مواد سنگی داخل جمجمه را تخلیه کرد به سوراخهای ا ستخوانی برخورد (حالت اسفنجی استخوان )  . سپس او یک اسکن مادون قرمز روی جمجمه انجام داد . این اسکن نشان داد که مواد تشکیل دهنده ی این جسم منشا استخوانی دارند. او آزمایش های دیگری نیز در معتبر ترین آزمایشگاهای امریکا انجام داد که همه ی آنها این مطلب را که این فسیل متعلق به انسان است را تایید می نمود .

دامن علقمه را عطر گل یاس یکی است

قمر بنی هاشمیان در همه ناس یکی است

سیر کردم عدد ابجد و دیدم به حساب

نام زیبای اباصالح و عباس یکی است

خورشید این ستاره در مرکز منظومه شمسی است. این است که تقریبا کاملا کروی و متشکل از پلاسمای داغ را در هم آمیخته با میدان های مغناطیسی. [10] [11] از آن است که قطر آن حدود 1،392،000 کیلومتر ، حدود 109 برابر زمین ، و جرم آن (در حدود 2 × 1030 کیلوگرم ، که 330000 بار از زمین) برای حساب های در مورد 99.86 درصد از جرم کل منظومه شمسی. [12] از نظر شیمیایی ، حدود سه چهارم از جرم خورشید از هیدروژن ، در حالی که بقیه عمدتا هلیوم. کمتر از 2 ٪ از عناصر سنگین تر ، از جمله اکسیژن ، کربن ، نئون ، آهن ، و دیگران است. [13]

طبقه بندی ستاره ای خورشید ، بر اساس طبقه طیفی است ، G2V است ، و غیررسمی به عنوان یک کوتوله زرد شده ، چون تابش اشعه قابل رویت آن است شدید ترین در بخش زرد متمایل به سبز از طیف و هر چند که رنگ آن سفید است ، از سطح زمین ممکن است به رنگ زرد به دلیل پراکندگی جوی نور آبی ظاهر می شود. [14] [15] در برچسب کلاس طیفی ، G2 نشان می دهد که دمای سطح آن حدود 5778 K (5505 ° C) ، و V نشان می دهد که خورشید ، مانند اغلب ستارگان ، یک ستاره رشته اصلی است ، و به این ترتیب از انرژی خود را با همجوشی هسته ای از هسته های هیدروژن به هلیوم. در هسته ی اصلی آن ، خورشید فیوزهای 620000000 تن هیدروژن در هر ثانیه. هنگامی که توسط ستاره شناسان به عنوان یک ستاره نسبتا کوچک و ناچیز در نظر گرفته ، خورشید در حال حاضر تصور می شود روشن تر از حدود 85 درصد از ستارگان در کهکشان راه شیری ، که اکثر آنها در کوتوله های قرمز است. [16] [17] مطلق مقدار خورشید 4.83 است.. با این حال ، به عنوان ستاره نزدیک به زمین ، خورشید است که شی در آسمان درخشان با قدر ظاهری -26.74 [18] [19] تاج داغ خورشید به طور مداوم در فضا گسترش می یابد ، ایجاد باد خورشیدی ، یک جریان از ذرات باردار است که گسترش به heliopause در حدود 100 واحد نجومی. حباب در فضای میان ستاره تشکیل شده توسط باد خورشیدی ، کره خورشیدی ، ساختار مداوم بزرگ در منظومه شمسی است. [20] [21]

خورشید امروز را از طریق ابر محلی بین ستاره ای به سفر در منطقه حباب محلی ، در لبه داخلی بازوی جبار در کهکشان راه شیری. از 50 نزدیک ترین سیستم ستاره ای در 17 سال نوری از کره زمین (نزدیک به یک کوتوله قرمز Proxima قنطورس در حدود 4.2 سال نوری به نام دور) ، خورشید در رتبه چهارم در جرم است. [22] خورشید به دور مرکز کهکشان راه شیری در فاصله حدود 24،000-26،000 سال نوری از مرکز کهکشان ، تکمیل one مدار جهت عقربه های ساعت ، به عنوان از قطب شمال کهکشانی مشاهده شده ، در حدود 225 - 250000000 سال است. از آنجا که کهکشان ما در حال حرکت است با توجه به تابش زمینه کیهانی (CMB) در جهت صورت فلکی هیدرا را با سرعت 550 کیلومتر / ثانیه ، سرعت در نتیجه خورشید را با توجه به CMB در حدود 370 کیلومتر / s و در جهت است دهانه یا لئو. [23]

فاصله متوسط ​​خورشید از زمین حدود 149600000 کیلومتر (1 AU) است ، اگر چه فاصله متفاوت است به عنوان زمین حرکت می کند و از حضیض خورشید در ماه ژانویه به افلاین در ماه جولای. [24] در این فاصله به طور متوسط ​​، نور از خورشید به زمین در حدود 8 دقیقه و 19 ثانیه است. انرژی نور خورشید را از این پشتیبانی از تقریبا همه حیات بر روی زمین توسط فتوسنتز ، [25] و درایوهای آب و هوای زمین و آب و هوا. اثر بسیار زیادی از خورشید بر روی زمین و از زمان ماقبل تاریخ شناخته شده است ، و خورشید است که توسط برخی از فرهنگ به عنوان یک خدا در نظر گرفته. درک علمی دقیق از خورشید به آرامی در حال توسعه ، و به اواخر قرن 19 دانشمندان برجسته به حال دانش کمی از ترکیب فیزیکی خورشید و منبع انرژی است. این درک است که هنوز هم در حال توسعه تعدادی از امروز ناهنجاری در رفتار خورشید که باقی مانده غیر قابل توضیح وجود دارد.

در اقیانوس اطلس، منطقه شگفت انگیزی وجود دارد که تاکنون، تعداد زیادی از هواپیماها و کشتی‌ها، بی آنکه نشانه ای از خود برجای گذارند، به طرز اسرارآمیزی در آنجا ناپدید شده اند.

این منطقه مرگبار که اصطلاحا «مثلث برمودا» یا «مثلث شیطان» نامیده می‌شود، از شمال به جزیره «برمودا» از باختر به « فلوریدا» و از سوی خاور به نقطه ای از اقیانوس اطلس محدود میشود. حوادث شگفت انگیزی که در این نقطه از عالم اتفاق افتاده، دانشمندان را بر آن داشته است تا در «مثلث برمودا» به مطالعه و کاوش بپردازند و در رابطه با این حوادث، نظریات گوناگون ارائه دهند، ولی این کوشش‌ها، تا کنون کمکی به حل معما نکرده است.
در حدود ساعت ۵/۱۰ شامگاه ۲۹ ژانویه ۱۹۴۸ هواپیمای بزرگ چهار موتوره بریتانیا موسوم به «استار تایگر» هنگامی که با ۲۶ مسافر و خدمه بر فراز « مثلث برمودا» پرواز می کرد، ناگهان به طرز اسرارامیزی ناپدید شد و دیگر هیچ خبری از آن به دست نیامد.
چند دقیقه قبل، تنها یک پیام رادیویی از خلبان هواپیما دریافت شده بود که اعلام کرده بود «هوا خوب است و هیچ مانعی وجود ندارد».
با این حال، هواپیمای « استار تایگر» ناپدید گردید و معلوم نشد چه بلایی بر سر آن آمد.
در ساعت ۴۵/۷ دقیقه بامداد روز ۱۷ ژانویه ۱۹۴۹ کاپیتان با هواپیمای خود از فرودگاهی در جزیره «برمودا» به هوا برخاست تا به «کینگستون» واقع در«جامائیکا» برود، ولی این هواپیما نیز هنگام عبور از فراز «مثلث برمودا» به سرنوشت هواپیمای قبلی دچار گردید.
کاپیتان ۴۰ دقیقه پس از پرواز، طی یک تماس رادیویی، وضع هوا را عالی توصیف کرد و با اطمینان گفت که به موقع به « جامائیکا» خواهد رسید.
ولی این آخرین پیامی بود که از خلبان هواپیما دریافت شد و پس از آن، فقط سکوتی اسرار آمیز بر قرار گردید.
برای یافتن این هواپیما، قطعات شکسته آن، و یا حتی آثار روغن و بنزین بر سطح آب که می‌توانست سرنخی به دست دهد، جستجوی گسترده‌ای به عمل آمد، لیکن این جستجو کاملا بی فایده بود.

در اقیانوس اطلس، منطقه شگفت انگیزی وجود دارد که تاکنون، تعداد زیادی از هواپیماها و کشتی‌ها، بی آنکه نشانه ای از خود برجای گذارند، به طرز اسرارآمیزی در آنجا ناپدید شده اند.

این منطقه مرگبار که اصطلاحا «مثلث برمودا» یا «مثلث شیطان» نامیده می‌شود، از شمال به جزیره «برمودا» از باختر به « فلوریدا» و از سوی خاور به نقطه ای از اقیانوس اطلس محدود میشود. حوادث شگفت انگیزی که در این نقطه از عالم اتفاق افتاده، دانشمندان را بر آن داشته است تا در «مثلث برمودا» به مطالعه و کاوش بپردازند و در رابطه با این حوادث، نظریات گوناگون ارائه دهند، ولی این کوشش‌ها، تا کنون کمکی به حل معما نکرده است.
در حدود ساعت ۵/۱۰ شامگاه ۲۹ ژانویه ۱۹۴۸ هواپیمای بزرگ چهار موتوره بریتانیا موسوم به «استار تایگر» هنگامی که با ۲۶ مسافر و خدمه بر فراز « مثلث برمودا» پرواز می کرد، ناگهان به طرز اسرارامیزی ناپدید شد و دیگر هیچ خبری از آن به دست نیامد.
چند دقیقه قبل، تنها یک پیام رادیویی از خلبان هواپیما دریافت شده بود که اعلام کرده بود «هوا خوب است و هیچ مانعی وجود ندارد».
با این حال، هواپیمای « استار تایگر» ناپدید گردید و معلوم نشد چه بلایی بر سر آن آمد.
در ساعت ۴۵/۷ دقیقه بامداد روز ۱۷ ژانویه ۱۹۴۹ کاپیتان با هواپیمای خود از فرودگاهی در جزیره «برمودا» به هوا برخاست تا به «کینگستون» واقع در«جامائیکا» برود، ولی این هواپیما نیز هنگام عبور از فراز «مثلث برمودا» به سرنوشت هواپیمای قبلی دچار گردید.
کاپیتان ۴۰ دقیقه پس از پرواز، طی یک تماس رادیویی، وضع هوا را عالی توصیف کرد و با اطمینان گفت که به موقع به « جامائیکا» خواهد رسید.
ولی این آخرین پیامی بود که از خلبان هواپیما دریافت شد و پس از آن، فقط سکوتی اسرار آمیز بر قرار گردید.
برای یافتن این هواپیما، قطعات شکسته آن، و یا حتی آثار روغن و بنزین بر سطح آب که می‌توانست سرنخی به دست دهد، جستجوی گسترده‌ای به عمل آمد، لیکن این جستجو کاملا بی فایده بود.
پیش از ناپدید شدن این دو هواپیما، حادثه شگفت انگیزی در مثلث برمودا رخ داده بود که توجه همگان را به خود جلب کرد و در حقیقت وجه تسمیه «مثلث برمودا» از آنجا ناشی شد.
در روز ۵ دسامبر ۱۹۴۵ پنج بمب افکن از نوع «اونجر» به منظور انجام یک پرواز تمرینی که پرواز شماره ۱۹ نامیده میشد، از پایگاه نظامی «فورت لودردیل» واقع در «فلوریدا» به هوا برخاستند. طبق برنامه، آنها می‌بایستی یک مسیر مثلث شکل را طی کنند و دوباره به پایگاه بازگردند.
قبلا چندین بار چنین تمرینی را انجام داده بودند، از این رو این ماموریت بر ایشان دشوار نبود. از سوی دیگر، خلبانان و خدمه این پنج بمب افکن را افرادی با تجربه و ماهر تشکیل می دادند. و همه هواپیماها مجهز به بهترین دستگاه بی سیم و تجهیزات هوانوردی بودند.
در ساعت ۱۰/۲ دقیقه آن روز، هر پنج بمب افکن به هوا برخاستند و با آرایشی زیبا و سرعتی در حدود ۲۰۰ مایل در ساعت به سوی خاور به پرواز در آمدند.
در ساعت ۴۵/۳ دقیقه، حادثه وحشتناکی رخ داد. ستوان «تایلو» فرمانده این اسکادران طی تماس رادیویی با برج مراقبت فریاد زد:
-برج مراقبت… وضع اضطراری پیش آمده… انگار ما از مسیر خود منحرف شده ایم… ما قادر نیستیم زمین را ببینیم… تکرار می‌کنم … ما قادر نیستیم زمین را ببینیم.
مسئول برج مراقبت پرسید:
-حالا در چه موقعیتی هستید؟
-موقعیت خود را به درستی نمی‌دانیم … اصلا نمی‌دانیم کجا هستیم. به نظر میرسد راه را گم کرده‌ایم.
مسئول برج مراقبت از این سخن بر خود لرزید. چگونه ممکن بود پنج هواپیما، با سرنشینان پر تجربه خود، در شرایطی که هوا کاملا مساعد بود راه خود را گم کنند.
برج مراقبت گفت:
-طاقت داشته باشید. به سوی غرب پرواز کنید.
ستوان « تایلور» پاسخ داد:
-ما اصلا نمی دانیم غرب کجاست… همه دستگاه‌ها از کار افتاده… همه چیز شگفت انگیز است. هیچ جهتی را نمی‌توانیم تشخیص دهیم.
حتی اقیانوس شکل دیگری به خود گرفته است…
چند لحظه بعد، دوباره صدای ستوان« تایلور» به گوش رسید که دیوانه وار فریاد زد:
-ما وارد آب‌های سفید می‌شویم… خطر همچون دشنه‌ای به سوی ما می‌آید… کمک… کمک …
و این آخرین پیام ستوان « تایلور» بود و صدای او برای همیشه خاموش شد.
مسئولان فرودگاه، وضع اضطراری اعلام کردند و یک هواپیمای «مارتین مرینر» با ۱۳ سرنشین و مجهز به کلیه وسایل نجات از زمین برخاست تا به جستجوی پنج هواپیمای بمب افکن بپردازد، ولی شگفت اینکه این هواپیما نیز به همان سرنوشت پنج بمب افکن دچار گردید و برای همیشه ناپدید شد.
در ساعت ۴/۷ دقیقه بعد از ظهر آن روز، برج مراقبت نیروی دریایی در «اوپالوکا» پیام ضعیفی دریافت کرد که مربوط به یکی از هواپیماهای پرواز شماره ۱۹ بود. عجیب آن بود که به موجب پیش بینی، موجودی بنزین آخرین هواپیما می‌بایستی تقریبا دو ساعت پیش تمام شده باشد، در حالی که هنوز در آسمان بود.
سپیده دم روز بعد، ۲۴۲ فروند هواپیما و ۱۸ فروند کشتی به جستجوی هواپیماهای گمشده پرداختند، ولی اثری از آنها نیافتند. انگار این هواپیماها، قطره ای شده و به درون اقیانوس فرو رفته بودند.
هرگاه فرض کنیم که این پنج هواپیمای بمب افکن، در آسمان با یکدیگر تصادف کرده اند، می‌بایستی قطعات شکسته هواپیما و یا آثار و علائمی از این تصادف پیدا میشد و از سوی دیگر هنگامیکه ستوان«تایلور» وضع اضطراری اعلام کرد، برخی از خدمه هواپیما می‌توانستند به وسیله چتر نجات، خود را از مهلکه رهایی بخشند، یا پس از سقوط در آب از وسایل ایمنی نظیر تشک‌های بادی و جلیقه‌های نجات استفاده کنند، در حالی که معلوم نیست چرا هیچ یک از این اقدامات صورت نگرفت. هواپیمای «مارتین مرینر» که به کمک این پنج هواپیما شتافته بود، به گونه‌ای ساخته شده بود که می‌توانست روی آب بنشیند، در حالی که این هواپیما نیز بی آنکه با برج مراقبت تماس بگیرد، به طرز اسرارآمیزی ناپدید شد.
واقعیت حادثه تا به امروز کشف نشده و این ماجرا همچنان در شمار یکی از اسرار حل نشده عالم، باقی مانده است. پس از این رویداد، تعداد زیادی هواپیما و کشتی همراه با سرنشینان آنها در منطقه مثلث برمودا ناپدید شده اند که تا کنون اثری از آنها به دست نیامده است و این حوادث موجب شده که دانشمندان نظریات گوناگون در رابطه با «مثلث برمودا» ارائه دهند.
پاره ای از این دانشمندان بر این اعتقادند که از مثلث برمودا، دریچه‌ای به دنیای دیگر گشوده می‌شود و این کشتی‌ها و هواپیماها از آن دریچه به بعد دیگری که برای ما ناشناخته است منتقل می‌شوند.
و گروهی دیگر گناه این حوادث را به گردن موجودات فضایی می‌اندازند و می‌گویند که ساکنان کرات دیگر، کشتی‌ها و هواپیماها را با سرنشینانش برای تحقیق به کرات خود می‌برند.
برخی دیگر نیز با توجه به فرضیه فرو رفتن قاره افسانه‌ای آتلانتیس به زیر آب، بر این باورند که در اعماق آب‌های مثلث برمودا، بلور عظیمی وجود دارد که اشعه‌ای قوی‌تر از لیزر از آن ساطع می‌شود و این اشعه کشتی‌ها و هواپیماها را ذوب می‌کند. در نقشه‌های قدیمی قاره‌ای به نام « آتلانتیس» به چشم می‌خورد که امروزه اثری از این خشکی وجود ندارد و دانشمندان حدس می‌زنند بر اثر وقوع فاجعه‌ای که ماهیت آن هنوز بر بشر معلوم نیست، در منطقه «مثلث برمودا» به اعماق اقیانوس فرورفته باشد.
به نظر می‌رسد که این منطقه طی زمان‌های متمادی گذشته نیز در افسانه‌ها به منزله مکانی ترسناک وجود داشته و حتی خیلی قبل از تاریخ کشف آن و بعد از آن تاریخ تا صدها سال با عناوین «دریایی از مقبره‌ها»، «مثلث شیطان»، «مثلث مرگ»، «دریای بدبختی»، «گورستان آتلانتیک» نامیده می‌شده است.
شومی و بدشگونی مثلث برمودا حتی در عصر فضا نیز باعث تعجب انسانهایی چون کریستف کلمب و فضانوردان آپولو ۱۳ که یکی کاشف در زمین و دیگری در فضاست، شده است.
اینکه چرا وقایع عجیب این منطقه گزارش نمی‌شود، شاید به دلیل ایجاد رعب و وحشت عمومی باشد، شاید هم چون دلیل اصلی وقایع معلوم نیست، اتفاقات مربوطه بازتاب نمی‌یابد. البته در اغلب گزارشات ارائه شده هم سانسورهایی وجود دارد که اصل وقایع را سرپوشیده نگه می‌دارد.
آیا این مثلث دوباره قربانیان دیگری می‌گیرد؟
آیا بشر موفق به کشف راز آن خواهد شد؟
و بسیاری آیاها و پرسش‌های بی جواب دیگر که مسلما در ذهن شما هم وجود دار

این منطقه مرگبار که اصطلاحا «مثلث برمودا» یا «مثلث شیطان» نامیده می‌شود، از شمال به جزیره «برمودا» از باختر به « فلوریدا» و از سوی خاور به نقطه ای از اقیانوس اطلس محدود میشود. حوادث شگفت انگیزی که در این نقطه از عالم اتفاق افتاده، دانشمندان را بر آن داشته است تا در «مثلث برمودا» به مطالعه و کاوش بپردازند و در رابطه با این حوادث، نظریات گوناگون ارائه دهند، ولی این کوشش‌ها، تا کنون کمکی به حل معما نکرده است.در حدود ساعت ۵/۱۰ شامگاه ۲۹ ژانویه ۱۹۴۸ هواپیمای بزرگ چهار موتوره بریتانیا موسوم به «استار تایگر» هنگامی که با ۲۶ مسافر و خدمه بر فراز « مثلث برمودا» پرواز می کرد، ناگهان به طرز اسرارامیزی ناپدید شد و دیگر هیچ خبری از آن به دست نیامد.چند دقیقه قبل، تنها یک پیام رادیویی از خلبان هواپیما دریافت شده بود که اعلام کرده بود «هوا خوب است و هیچ مانعی وجود ندارد».با این حال، هواپیمای « استار تایگر» ناپدید گردید و معلوم نشد چه بلایی بر سر آن آمد.در ساعت ۴۵/۷ دقیقه بامداد روز ۱۷ ژانویه ۱۹۴۹ کاپیتان با هواپیمای خود از فرودگاهی در جزیره «برمودا» به هوا برخاست تا به «کینگستون» واقع در«جامائیکا» برود، ولی این هواپیما نیز هنگام عبور از فراز «مثلث برمودا» به سرنوشت هواپیمای قبلی دچار گردید.کاپیتان ۴۰ دقیقه پس از پرواز، طی یک تماس رادیویی، وضع هوا را عالی توصیف کرد و با اطمینان گفت که به موقع به « جامائیکا» خواهد رسید.ولی این آخرین پیامی بود که از خلبان هواپیما دریافت شد و پس از آن، فقط سکوتی اسرار آمیز بر قرار گردید.برای یافتن این هواپیما، قطعات شکسته آن، و یا حتی آثار روغن و بنزین بر سطح آب که می‌توانست سرنخی به دست دهد، جستجوی گسترده‌ای به عمل آمد، لیکن این جستجو کاملا بی فایده بود.پیش از ناپدید شدن این دو هواپیما، حادثه شگفت انگیزی در مثلث برمودا رخ داده بود که توجه همگان را به خود جلب کرد و در حقیقت وجه تسمیه «مثلث برمودا» از آنجا ناشی شد.
در روز ۵ دسامبر ۱۹۴۵ پنج بمب افکن از نوع «اونجر» به منظور انجام یک پرواز تمرینی که پرواز شماره ۱۹ نامیده میشد، از پایگاه نظامی «فورت لودردیل» واقع در «فلوریدا» به هوا برخاستند. طبق برنامه، آنها می‌بایستی یک مسیر مثلث شکل را طی کنند و دوباره به پایگاه بازگردند.قبلا چندین بار چنین تمرینی را انجام داده بودند، از این رو این ماموریت بر ایشان دشوار نبود. از سوی دیگر، خلبانان و خدمه این پنج بمب افکن را افرادی با تجربه و ماهر تشکیل می دادند. و همه هواپیماها مجهز به بهترین دستگاه بی سیم و تجهیزات هوانوردی بودند.در ساعت ۱۰/۲ دقیقه آن روز، هر پنج بمب افکن به هوا برخاستند و با آرایشی زیبا و سرعتی در حدود ۲۰۰ مایل در ساعت به سوی خاور به پرواز در آمدند.در ساعت ۴۵/۳ دقیقه، حادثه وحشتناکی رخ داد. ستوان «تایلو» فرمانده این اسکادران طی تماس رادیویی با برج مراقبت فریاد زد:-برج مراقبت… وضع اضطراری پیش آمده… انگار ما از مسیر خود منحرف شده ایم… ما قادر نیستیم زمین را ببینیم… تکرار می‌کنم … ما قادر نیستیم زمین را ببینیم.مسئول برج مراقبت پرسید:-حالا در چه موقعیتی هستید؟-موقعیت خود را به درستی نمی‌دانیم … اصلا نمی‌دانیم کجا هستیم. به نظر میرسد راه را گم کرده‌ایم.مسئول برج مراقبت از این سخن بر خود لرزید. چگونه ممکن بود پنج هواپیما، با سرنشینان پر تجربه خود، در شرایطی که هوا کاملا مساعد بود راه خود را گم کنند.برج مراقبت گفت:-طاقت داشته باشید. به سوی غرب پرواز کنید.ستوان « تایلور» پاسخ داد:-ما اصلا نمی دانیم غرب کجاست… همه دستگاه‌ها از کار افتاده… همه چیز شگفت انگیز است. هیچ جهتی را نمی‌توانیم تشخیص دهیم.حتی اقیانوس شکل دیگری به خود گرفته است…چند لحظه بعد، دوباره صدای ستوان« تایلور» به گوش رسید که دیوانه وار فریاد زد:-ما وارد آب‌های سفید می‌شویم… خطر همچون دشنه‌ای به سوی ما می‌آید… کمک… کمک …و این آخرین پیام ستوان « تایلور» بود و صدای او برای همیشه خاموش شد.مسئولان فرودگاه، وضع اضطراری اعلام کردند و یک هواپیمای «مارتین مرینر» با ۱۳ سرنشین و مجهز به کلیه وسایل نجات از زمین برخاست تا به جستجوی پنج هواپیمای بمب افکن بپردازد، ولی شگفت اینکه این هواپیما نیز به همان سرنوشت پنج بمب افکن دچار گردید و برای همیشه ناپدید شد.در ساعت ۴/۷ دقیقه بعد از ظهر آن روز، برج مراقبت نیروی دریایی در «اوپالوکا» پیام ضعیفی دریافت کرد که مربوط به یکی از هواپیماهای پرواز شماره ۱۹ بود. عجیب آن بود که به موجب پیش بینی، موجودی بنزین آخرین هواپیما می‌بایستی تقریبا دو ساعت پیش تمام شده باشد، در حالی که هنوز در آسمان بود.
سپیده دم روز بعد، ۲۴۲ فروند هواپیما و ۱۸ فروند کشتی به جستجوی هواپیماهای گمشده پرداختند، ولی اثری از آنها نیافتند. انگار این هواپیماها، قطره ای شده و به درون اقیانوس فرو رفته بودند.
هرگاه فرض کنیم که این پنج هواپیمای بمب افکن، در آسمان با یکدیگر تصادف کرده اند، می‌بایستی قطعات شکسته هواپیما و یا آثار و علائمی از این تصادف پیدا میشد و از سوی دیگر هنگامیکه ستوان«تایلور» وضع اضطراری اعلام کرد، برخی از خدمه هواپیما می‌توانستند به وسیله چتر نجات، خود را از مهلکه رهایی بخشند، یا پس از سقوط در آب از وسایل ایمنی نظیر تشک‌های بادی و جلیقه‌های نجات استفاده کنند، در حالی که معلوم نیست چرا هیچ یک از این اقدامات صورت نگرفت. هواپیمای «مارتین مرینر» که به کمک این پنج هواپیما شتافته بود، به گونه‌ای ساخته شده بود که می‌توانست روی آب بنشیند، در حالی که این هواپیما نیز بی آنکه با برج مراقبت تماس بگیرد، به طرز اسرارآمیزی ناپدید شد.واقعیت حادثه تا به امروز کشف نشده و این ماجرا همچنان در شمار یکی از اسرار حل نشده عالم، باقی مانده است. پس از این رویداد، تعداد زیادی هواپیما و کشتی همراه با سرنشینان آنها در منطقه مثلث برمودا ناپدید شده اند که تا کنون اثری از آنها به دست نیامده است و این حوادث موجب شده که دانشمندان نظریات گوناگون در رابطه با «مثلث برمودا» ارائه دهند.
پاره ای از این دانشمندان بر این اعتقادند که از مثلث برمودا، دریچه‌ای به دنیای دیگر گشوده می‌شود و این کشتی‌ها و هواپیماها از آن دریچه به بعد دیگری که برای ما ناشناخته است منتقل می‌شوند.و گروهی دیگر گناه این حوادث را به گردن موجودات فضایی می‌اندازند و می‌گویند که ساکنان کرات دیگر، کشتی‌ها و هواپیماها را با سرنشینانش برای تحقیق به کرات خود می‌برند.برخی دیگر نیز با توجه به فرضیه فرو رفتن قاره افسانه‌ای آتلانتیس به زیر آب، بر این باورند که در اعماق آب‌های مثلث برمودا، بلور عظیمی وجود دارد که اشعه‌ای قوی‌تر از لیزر از آن ساطع می‌شود و این اشعه کشتی‌ها و هواپیماها را ذوب می‌کند. در نقشه‌های قدیمی قاره‌ای به نام « آتلانتیس» به چشم می‌خورد که امروزه اثری از این خشکی وجود ندارد و دانشمندان حدس می‌زنند بر اثر وقوع فاجعه‌ای که ماهیت آن هنوز بر بشر معلوم نیست، در منطقه «مثلث برمودا» به اعماق اقیانوس فرورفته باشد.
به نظر می‌رسد که این منطقه طی زمان‌های متمادی گذشته نیز در افسانه‌ها به منزله مکانی ترسناک وجود داشته و حتی خیلی قبل از تاریخ کشف آن و بعد از آن تاریخ تا صدها سال با عناوین «دریایی از مقبره‌ها»، «مثلث شیطان»، «مثلث مرگ»، «دریای بدبختی»، «گورستان آتلانتیک» نامیده می‌شده است.شومی و بدشگونی مثلث برمودا حتی در عصر فضا نیز باعث تعجب انسانهایی چون کریستف کلمب و فضانوردان آپولو ۱۳ که یکی کاشف در زمین و دیگری در فضاست، شده است.اینکه چرا وقایع عجیب این منطقه گزارش نمی‌شود، شاید به دلیل ایجاد رعب و وحشت عمومی باشد، شاید هم چون دلیل اصلی وقایع معلوم نیست، اتفاقات مربوطه بازتاب نمی‌یابد. البته در اغلب گزارشات ارائه شده هم سانسورهایی وجود دارد که اصل وقایع را سرپوشیده نگه می‌دارد.آیا این مثلث دوباره قربانیان دیگری می‌گیرد؟آیا بشر موفق به کشف راز آن خواهد شد؟و بسیاری آیاها و پرسش‌های بی جواب دیگر که مسلما در ذهن شما هم وجود دارد